Neogotische kerk ter vervanging van de oorspronkelijke kerk, die reeds in 1711 als in slechte staat wordt beschreven; toren en dak worden in 1712 hersteld. Deze kerk wordt 1858-1859 afgebroken en in 1869 vervangen door het huidige gebouw naar ontwerp van H. Jaminé.

De plattegrond beschrijft een éénbeukig gebouw van drie traveeën met summiere westbouw van één travee en een koor van een rechte travee met driezijdige sluiting, voorzien van een sacristie aan de zuidzijde.

Zeer sober bakstenen gebouw onder zadeldak (leien), de westbouw afgelijnd door middel van steunberen met hardstenen afwerking en bekroond door een toren onder ingesnoerde naaldspits, aan elke zijde van een spitsboogvormig galmgat voorzien.

De westgevel is voorzien van een geprofileerd hardstenen spitsboogportaal, waarboven een natuurstenen spitsboogvenster met maaswerk en een oculus.

Schip en koor zijn voorzien van bakstenen spitsboogvensters.