erfgoedobject

Parochiekerk Sint-Mauritius en Gezellen met kerkhof

bouwkundig element
ID
35124
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/35124

Juridische gevolgen

Beschrijving

Historiek

Oorspronkelijk romaanse kruiskerk van Doornikse steen met kern opklimmend tot de 12de of de 13de eeuw, doch reeds vroeger vermeld. Vernield in gevechten tussen de Gentenaars en Lodewijk van Male (1381). Heropbouw in baksteen en vergroting van schip. Ook beschadigd tijdens godsdiensttroebelen eind 16de eeuw. Tussen 1590 en 1609 heropbouw van de zuidelijke zijbeuk en in 1725-26 van noordelijke zijbeuk. Sacristieën gebouwd in 1764 en 1828. Daken hersteld onder leiding van architect J. Vandenheuvel eind 19de eeuw. Na grote oorlogsschade in 1918 en 1940 respectievelijk hersteld in 1922-1925 en 1942.

Opgetrokken in Doornikse steen en baksteen. Verschillende muren met gebruik van Doornikse steen en veldsteen zouden opklimmen tot de 12de of de 13de eeuw. De vierkante kruisingstoren van Doornikse steen dateerde grotendeels uit de 13de en 14de eeuw voor de klokkenverdieping van Lediaanse steen, doch werd na de grote oorlogsschade van 1918 gereconstrueerd.

Beschrijving

De plattegrond van de hallenkerk ontvouwt een driebeukig schip van drie traveeën, een transept van één travee met vierkante kruisingstoren, een vlak afgesloten koor van één travee met aangebouwde sacristieën, traptorentje in oksel van koor en noordelijke sacristie.

Westzijde met drie blinde puntgevels onder afzonderlijke zadeldaken. Bakstenen zijgevels verlicht door middel van drieledige spitsboogvensters met maaswerk in gotische stijl. In de eerste travee rondboogdeurtje met zandstenen negblokken en overspannend waterlijstje. Jaartallen 1590 en 1609 op bakstenen in zuidgevel rechts naast de deur.

Transeptgevels en koor op onderste geleding van natuursteen en erboven baksteen, puntgevels met gelijkaardige spitsboogvensters als in zijbeuken. In noordelijke transeptarm grote gedichte oculi en rondboogvormige muuropeningen.

Vierkante kruisingstoren van twee geledingen met twee spitsboogvormige galmgaten en uurwerk, afgedekt met naaldspits.

Tegen het koor geplaatste calvarie.

Interieur

Drie beuken gescheiden door middel van spitsboogvormige scheibogen rustend op arduinen zuilen op achtkantige basis. Bundelpijlers met krulkapitelen van kruisingstoren vernieuwd na de Eerste Wereldoorlog. Kruisriboverwelving met vernieuwde kruisribben en gordelbogen.

Mobilair

Beeldhouwwerken: Christusbeeld in lindehout door Jan de Pré van 1732-33. Hoofdaltaar (marmer) door beeldhouwer J. Inghels (1808); naar verluidt vernieuwd in 1924. Boven zijaltaren schilderingen (19de eeuw?) op doek van Onze-Lieve-Vrouw, in 1948 aan de muren bevestigd. 17de-eeuws eiken koorgestoelte gebruikt voor nieuw altaar (1967). Eiken 18de-eeuwse lambrisering. Eiken communiebank uit de 17de eeuw. Eiken kansel van Jacob Collijn (Gent) gedateerd 1726. Vier biechtstoelen door J. Salens en L. van Heldenberg (Gent) met medaillon respectievelijk van Sint-Petrus van 1756, de Goede Herder, Heilige Paulus en Heilige Helena in 1728. Orgel, oorspronkelijk in 1753 door Pieter van Peteghem, verbouwd door Leo Lovaert in 1865 en 1871 en door E. Prez in 1904, in 1952 door Loncke. Eind 18de-eeuws doopvont van marmer en koper. Marmeren praalgraf van Ionannes Martinus della Faille, heer van Nevele, door Van Huffel van 1769.

  • DE POTTER F. & BROECKAERT J., Geschiedenis van de gemeenten der provincie Oost-Vlaanderen,,reeks I, deel 5, Gent, 1964-1870, p. 68-87
  • DEROM S., Persoonlijke notities en opzoekingen.
  • JANSSENS A., Toerisme in het Land van Nevele, (De Autotoerist, XXXI, 9, 1978, p. 514-515).
  • LANGEROCK P., Oude bouwwerken in Vlaanderen, Gent, 1887, Pl. XXVIII-XXIX.

Bron: LANCLUS K. 1989: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Gent, Kanton Nevele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 12n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Lanclus, Kathleen
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Aanvullende informatie

Ommuurd kerkhof omheen de parochiekerk met een collectie van 19de en 20ste-eeuwse graftekens.

De kerk wordt vermeld in 1007 maar is wellicht ouder. Ook het kerkhof gaat wellicht ook tot die ontstaansperiode terug. De ligging van het kerkhof, ten zuiden van de kerk en ten westen van Nevelemarkt is reeds in die configuratie herkenbaar op de Ferrariskaart van 1771-1778. Toen was het een eivormig kerkhof, wellicht omheind met een muur. De Atlas der Buurtwegen toont duidelijker de omheining tussen het kerkhof en de markt. Op dat ogenblik zijn de noord en westgrens reeds rechtgetrokken. Die context is vandaag nog steeds herkenbaar.  

De naoorlogse, op een natuursteenplint steunende, met pilasters geritmeerde bakstenen kerkhofmuur is afgedekt met een ezelsrug. Een met leibomen afgeboord laantje, eveneens aangeplant na de Tweede Wereldoorlog leidt van de straat naar de kerkdeur.

In de zuidgevel van de kerk werden een aantal midden-18de-eeuwse epitafen ingemetseld. Aan de oostgevel van het koor hangt een houten calvarie onder een houten luifel.

Postkaarten van voor de Eerste Wereldoorlog met zicht op het kerkhof en de kerk tonen een begraasde vlakte met enkele gietijzeren graftekens. Tegen de kerkmuur staan een aantal graftekens opgesteld. Die zijn vandaag verdwenen op uitzondering van het 19de-eeuwse grafteken voor Theophiel Schelp tegen de noordelijke koormuur na. Postkaarten van net na de Eerste Wereldoorlog bevestigen dat eerst de zones langs de muur en het hoofdpad werden benut voor begravingen en dan pas de twee binnenzones. Postkaarten uit het interbellum en na de Tweede Wereldoorlog tonen aan dat tussen beide wereldoorlogen het kerkhof gevuld werd met permanente graftekens. Die evolutie verklaart het huidige uniforme beeld van voornamelijk hardstenen graftekens uit de 20ste eeuw met een belangrijke kern uit de jaren 1960. De oudste en grootste graftekens liggen in de zuidelijke hoek van het kerkhof.

De graftekens bestaan hoofdzakelijk uit stèles met een graftuin en stèles met een zerk. Sommige zerken zijn verhoogd en er is een opvallende sarcofaag met zuiltjes (grafteken De Ketelaere). Her en der staan graftekens uit andere materialen als betonnen kruisen. De graftekens zijn versierd met applicaties in marmer, porselein, marbriet en metaal. De eclectische, art deco en modernistische stijlen overheersen.

Op het kerkhof staat een oorlogsgedenkteken bestaande uit een pijler en twee stenen met het wapenschild van Nevele en de Leo Belgicus. De pijler steunt op een sokkel, waarop een palmtak verwijst naar de overwinning. Op de pijler staat van boven naar beneden de tekst “Daar rust een volk dat nimmer zal vergaan” een kruis en ”voor God en Vaderland”. Op de zijkanten staan de namen van gesneuvelde soldaten. Bovenop de pijler prijkt een buste van een soldaat van de hand van beeldhouwer C. Van Daele uit Nevele. Voor de pijler ligt een boek en een herdenkingsplaat uit 1994.

Het terreinonderzoek werd uitgevoerd in 2017.

  • Atlas van de Buurtwegen, opgesteld naar aanleiding van de wet op de buurtwegen van 10 april 1841, schaal 1:2.500 (overzichtsplannen schaal 1:10.000).
  • Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden voor Zijn Koninklijke Hoogheid de Hertog Karel Alexander van Lotharingen, Jozef Jean François de Ferraris, Koninklijke Bibliotheek van België, uitgegeven in 1770-1778, schaal 1:11.520 herleid naar 1:25.000.
  • ARCHITECTENBUREAU MAARTEN DOBBELAERE 2020: Beheersplan Sint-Mauritskerk met kerkhof te Deinze, Gent.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)

Relaties


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Parochiekerk Sint-Mauritius en Gezellen met kerkhof [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/35124 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.