Voormalige hoeve waarvan het woonhuis, van circa 1800, na 1960 is afgebroken. In de Atlas van de Buurtwegen (1844) zogenaamd Ferme Schaliënhuis en aangeduid als een complex van drie losstaande bestanddelen, waarvan twee L-vormige, die samen een U-vormig geheel vormen, en een derde ten zuidwesten.

Aan de straatzijde, dwarsschuur in baksteenbouw op gecementeerde plint en onder geknikt zadeldak (mechanische pannen), tussen aandaken met vlechtingen en hardstenen schouder- en topstukken; opschrift L 1817 T op de sluitsteen van de verankerde rondboogpoort met kalkstenen negblokken, verrijkt met rondbogige beeldnis; vvolgens literatuurbronnen, ankers met zelfde jaartal aan de binnenkant. Voorgevel met steigergaten en kalkstenen hoekbanden en rondboogpoort; schamppalen. De hoekbanden verraden een kern, mogelijk ouder dan 1817. Zijgevels met kalkstenen uilengaten. Achtergevel volledig ingebouwd met recente gebouwen. In juni 1998 was de afbraak van de schuur aan de gang. In januari 1999 is ze voor de helft afgebroken en verbouwd, zodat de rondboogpoort verdween.