Resten van een belangrijke, gesloten hoeve, aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1844). De kern klimt op tot eerste helft 17de eeuw - midden 17de eeuw, en is nog duidelijk te herkennen in het thans als woonhuis ingerichte deel: volume, silexplint en S-vormige muurankers. Bakstenen gebouw van drie traveeën en twee bouwlagen onder steil zadeldak. Recente muuropeningen. Zijgevels met aandak en vlechtingen. De plaats van het erf en de oostvleugel wordt nu ingenomen door recente gebouwen. Aansluitend bij de oude kern, een merkwaardig dienstgebouw van circa 1860-1870. Bakstenen gebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen). De oorspronkelijke muuropeningen zijn de rondboogvormige, voorzien van het originele houtwerk.