Herenhuis met hoeve, gelegen naast de kerk, en gebouwd in 1759-61 door Marcel-Gérard Magnée. Het oorspronkelijke complex bestond uit drie losstaande vleugels, zie Ferrariskaart (1771-77); in de eerste helft van de 19de eeuw verdween één van de dienstgebouwen en bleven een L-vormig gebouw, het herenhuis, en een langgestrekt dienstgebouw aan de straat over, zie Atlas van de Buurtwegen (1844). Het park was in die periode aanzienlijk kleiner: op de hoek van de Alfonsstraat en de Moerenstraat bevond zich een zeer ruime, gesloten hoeve. In de loop van de tweede helft van de 19de eeuw wordt het bestaande dienstgebouw aangepast, en het huidige erf in U-vorm aan de zuidzijde van het kasteel gebouwd. Het park krijgt zijn huidige omvang door het verdwijnen van de hogervermelde hoeve.

Parkaanleg gedeeltelijk in formele stijl, gedeeltelijk in landschapsstijl, daterend uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Het enige resterende gedeelte uit het derde kwart van de 18de eeuw is dus het herenhuis. L-vormig, roodgeschilderd bakstenen gebouw van twee bouwlagen onder mansardedak (leien) met dakkapellen. Voorgevel naar de straat toe; hier bevindt zich een gekasseide binnenplaats, afgesloten door een ijzeren hek, en toegankelijk via een hek tussen hardstenen pijlers. Deze gevel heeft een dubbelhuisordonnantie van vijf traveeën. Kalkstenen plint. Geprofileerde waterlijsten markeren de verdieping. Getoogde vensters in een kalkstenen omlijsting met sluitsteen en lekdrempel, laatstgenoemde waarschijnlijk later toegevoegd. Korfboogdeur in een rechthoekige, geblokte, kalkstenen omlijsting met druiplijst. Persiennes voor als deze muuropeningen. De overige gevels hebben dezelfde afwerking en ordonnantie. De noordelijke gevel is naar de tuin gericht, en in de tweede travee voorzien van een driezijdige uitbouw, waarbinnen een getoogde deur in een kalkstenen omlijsting met sluitsteen.

Interieur in rococo-stijl, daterend uit de bouwperiode. Schouw met stucwerk en geschilderd portret van de bouwheer in de grote eetkamer. Schouwen met haardplaten en Delftse tegels in de meeste kamers. Achthoekig salon met muurschilderingen in olieverf door Italiaanse kunstenaars. Belangrijke bibliotheek.

De dienstgebouwen dateren uit de tweede helft van de 19de eeuw of later. Tegen de zuidgevel aansluitende vleugel van vijf traveeën en anderhalve bouwlaag onder mansardedak (leien), opgetrokken in dezelfde stijl als het woonhuis. Dakvensters en getoogde muuropeningen, baksteen en in hardstenen omlijsting; bakstenen rondboogpoort. De zuidelijke vleugel is een lager dienstgebouw, de vleugel aan straatzijde schijnt een voormalige dwarsschuur, met poort aan de straat. Mogelijk heeft laatstgenoemde gebouw een oudere kern uit het laatste kwart van de 18de eeuw. Baksteenbouw onder wolfsdak (leien). Rechthoekige, getraliede vensters in een kalkstenen omlijsting met sponningbeloop, mogelijk hergebruikt materiaal. Rondboogpoort in een hardstenen omlijsting met drie sluitsteen.