Houtmagazijn en scheepsbouwatelier, volgens de bouwaanvraag uit 1892 opgetrokken door de scheepsbouwer Petrus Laurentius Roeis (°Antwerpen, 1844), die hogerop in de Braziliëstraat gevestigd was. Daar had hij door de architect Jan Schaeps twee gekoppelde winkelhuizen met achterliggende scheepsbouwateliers laten bouwen (gesloopt, voorheen nummer 9). Roeis, gespecialiseerd in de productie van kielzwaarden, ‘canots de luxe’ en yachten, behaalde in 1880 een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling in Brussel. Hij is ook de bouwheer van het woningensemble “De Vijf Werelddeelen” op de hoek van Schildersstraat en Plaatsnijdersstraat, één van de hoogtepunten van de Antwerpse art nouveau door de architect Frans Smet-Verhas 1901, in de volksmond bekend als “Het bootje” naar de geïntegreerde scheepsboeg.

Het gebouw met een rechthoekige plattegrond van drie traveeën breed en zeven traveeën diep, omvat drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). De constructie uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, onderscheidt zich door een puntgevel met een zichtbare draagstructuur van ijzeren I-balken met rozetten, en een gecementeerde plint. Axiaal van opzet, wordt de opstand op de begane grond bepaald door twee inrijpoorten, en op de verkleinende bovenverdiepingen door brede laadluiken in de middenas. Deze hebben de doorlopende I-balken van de draagstructuur als latei. Steekboogvensters doorbreken de zijtraveeën en een rondbogig laadluik de verder blinde geveltop, die is verankerd door smeedijzeren kruisankers. Het houten schrijnwerk van de poorten met smeedijzeren roosters, de laadluiken en vensters met kleine roedeverdeling is bewaard.