In Kolmontbos slingert een holle weg van het zuidoosten naar het noordwesten. De weg is diep ingesneden in de helling van de Oude Berg. In het oosten staan langs weerszijden van de holle weg verspreid een aantal knothaagbeuken. Deze knotbomen zijn relicten van de oorspronkelijke wegbeplanting die beheerd werd door periodiek knotten. Langs het tracé staat ook een groepje van vier monumentale beuken met allerlei inkervingen. In het noordwesten splitst de holle weg in een noordelijk en zuidelijk tracé bij een solitaire fijnspar die op een heuveltje werd geplant. Het noordelijk tracé van de holle weg vervaagt hier en eindigt bij de hoogstamboomgaard ten westen van Kolmontbos.

Op het Primitief Kadasterplan is te zien dat het wegtracé ter hoogte van het weiland ten oosten van Kolmontbos overeenkomt met een oude perceelsgrens. De topografische kaart van 1873 toont een weg die door Kolmontbos loopt tot aan de boomgaard ten westen van het bos en dan afdraait naar de burcht. Het is niet duidelijk of de weg dateert van de parkaanleg en inrichting van Kolmontbos bij het kasteel op het einde van de 19de eeuw of een relict is van een oudere periode.