De Oude Markt met aangrenzende straatjes vormt een typisch stadsbeeld van het naoorlogse Leuven: een zeer homogeen, pittoresk-decoratief geheel van winkelpanden en burgerwoningen in zogenaamde wederopbouwstijl.

Ondanks de sterke individuele verschillen, niet alleen qua kavelbreedte maar ook qua uitzicht, ontstond een grote stilistische eenheid ontleend aan een op renaissance- en barokelementen geïnspireerd eclecticisme. Typerend voor de individuele panden is een sterk picturale gevelbehandeling, een plastische, rijk gevarieerde ornamentiek en een zeer verzorgde detaillering.

De wederopbouw van het stadscentrum van Leuven, in casu de Oude Markt is illustratief voor het architecturaal en stedenbouwkundig denken van na de Eerste Wereldoorlog. Dit werd sterk bepaald door een prestigepolitiek vanwege de stad - Leuven moest mooier dan ooit uit haar as verrijzen - en een door de oorlog sterk aangewakkerd nationalisme. De wederopbouw werd eveneens een commemoratieve functie toebedeeld gelet op de strenge verplichting aan iedere woning een gedenkplaat aan te brengen.

De fraaie arduinen pomp (1856) aan de zijde van de Kortestraat, de enige die de oorlog overleefde, vormt één van de zes nog bewaarde openbare pompen in de binnenstad.

De Oude Markt is een sterk gesloten plein met grote homogeniteit waarbij de smalle dwarsstraatjes nog sterk aan de middeleeuwse toestand appelleren. Het pleinkarakter van de Oude Markt wordt ondersteund en gedragen door de smalle, sterk hellende straatjes die het plein ontsluiten. Ruimtelijk-visueel en formeel zijn ze in belangrijke mate mee bepalend voor het stadsgezicht van de Oude Markt, waarin ze dan ook werden opgenomen.