Deze drie arbeidershuizen werden op het einde van de 19de eeuw gebouwd op voormalig landbouwland. In 1869 werd het stuk land door Leo Mahieu, hoogleraar van beroep aangekocht, waarna hij meteen een woning liet bouwen, op het huidige perceel van de woningen 30–32. Twee jaar later in 1871 staat ook een woning op het perceel van nummer 34 in het kadaster geregistreerd. In 1873 werd de woning 30 – 32 opgesplitst in twee aparte woningen.

De drie naast elkaar liggende huizen zijn zichtbaar vanaf de Victor Braeckmanlaan en behoren tot de vroegste bebouwing aan de straat, die voornamelijk uit interbellumbebouwing bestaat. Voor Sint-Amandsberg zijn er geen bouwplannen beschikbaar van vóór 1880, waardoor we geen gegevens hebben over de architect of aannemer. De recente uitbreidingen aan de achterzijde van de woningen hebben de authenticiteit niet aangetast.

Het vrijstaande ensemble bestaat uit drie kleine rijhuizen, bestaande uit twee of drie traveeën en anderhalve bouwlaag onder een doorlopend zadeldak met Vlaamse pannen en met de nok evenwijdig met de straat. Alle lijstgevels bevatten uitsluitend rechthoekige openingen en zijn volledig afgewerkt met een cementbepleistering waarin imitatievoegen getrokken zijn, op een plint van imitatiebreuksteen. Muurankers markeren de achterliggende vloerniveaus. De sobere gevelrij is symmetrisch opgevat, waarbij de uiterste huizen elkaars identieke spiegelbeeld zijn en de centrale woning de spiegelas vormt. De uiterste huizen tellen twee gelijke traveeën, waarbij de ene travee een voordeur bevat met daarboven een rechthoekige nis. De andere travee bevat een venster op de gelijkvloerse verdieping en heeft daarboven een klein venster dat de zolderkamer verlicht. Deze is bij het rechterpand dichtgemaakt. De symmetrische centrale woning telt drie traveeën, met in het midden een voordeur met treden en aan weerskanten een opkamervenster. Het vloerniveau van de gelijkvloerse verdieping zit hoger dan bij de naastliggende huisjes omdat deze zich boven een halfverheven kelder bevindt, die langs beide zijden van de deur door een keldervenster verlicht wordt. De keldervensters worden afgeschermd door sobere dievenijzers. Op de houten kelderraampjes na, is al het gevelschrijnwerk recent, vormgegeven naar historisch model.