Deze burgerwoning werd in 1936 ontworpen in modernistische stijl door architect Armand De Buck, wonende in de Driesstraat 55 in Ledeberg. De opdrachtgevers waren broer en zus Alice en Theophiel Sorgeloose, die in de Koningstraat 53 woonden. Samen hadden ze een bedrijf als handelaars, waarvoor ze achteraan het perceel een magazijn bestaande uit één bouwlaag lieten oprichten, bereikbaar via de inrijpoort. Vijf jaar later werd het magazijn, ook door architect De Buck, met een verdieping uitgebreid.

De modernistische woning valt op in de straat, waarvan de bebouwing voornamelijk uit ontwerpen in een minder vooruitstrevende architectuur bestaat, zoals decoratieve of sobere art deco of historiserende bouwstijlen. Verder valt het pand ook op in het straatbeeld door zijn beperkte bouwhoogte.

De Buck heeft meerdere modernistische gebouwen op zijn naam staat. Hij is gekend door zijn ontwerpen voor modernistische sociale appartementsgebouwen uit 1929 – 1932 in de Belvuewijk in Gent (gesloopt), en aan het Centrumplein in Ledeberg uit 1957. Verder heeft De Buck ook enkele modernistische burgerwoningen in Gent op zijn naam staan.

Het lage rijhuis telt twee traveeën en twee bouwlagen onder een plat dak. De gelijkvloerse bouwlaag fungeert visueel als sokkel waarop de verdieping staat en is volledig in natuursteen uitgewerkt. De linkertravee bevat een rechthoekige deuropening met gekoppeld zijlicht met hoge borstwering. In de rechtertravee is een rechthoekige poortopening uitgewerkt. Al het schrijnwerk in deze verdieping is uit metaal vervaardigd heeft een roedeverdeling in de beglaasde vlakken en het zijlicht van de voordeur is afgeschermd met horizontale dievenijzers. De bovenliggende bouwlaag bestaat uit een lijstgevel die afgeboord wordt met platte dekstenen en opgebouwd is uit geel baksteenmetselwerk, met brede terugliggende lintvoegen en smalle strekvoegen om de horizontaliteit in het ontwerp te benadrukken. De overgang tussen de gelijkvloerse en eerste verdieping wordt gemarkeerd door een gevelbrede band met verticaal metselwerk. Centraal daarboven kraagt een bijna gevelbrede erker uit het gevelvlak. Deze geveluitbouw is boven de borstwering volledig beglaasd en heeft een minimalistische lage balustrade ter hoogte van de overgang van de borstwering met de raampartij. Dit geheel wordt bovenaan de lijstgevel beschermd door een houten luifel, die terug voor een horizontaal element in het gevelontwerp zorgt. Op de originele bouwplannen is schrijnwerk met een andere vormgeving te zien. Het is onduidelijk of de plannen niet volgens de tekening uitgevoerd zijn, of dat het huidige schrijnwerk het resultaat is van een latere verbouwing.

De architect geeft de woning een conventionele enkelhuisindeling mee. De poort aan de rechterzijde geeft uit op een brede doorrit die de straat verbindt met de achterliggende koer met magazijn. Achteraan deze koer is de gehele achterzijde van het perceel ingenomen door een twee bouwlagen tellend magazijn. Langs de voordeur aan de straatzijde komt men binnen in een opvallend ruime inkomhal waar de trappartij is opgericht die alle bouwlagen met elkaar verbindt en met een groot zenitaal venster is verlicht. Achter de hal bevindt zich een woonplaats, waarachter een lage en smallere aanbouw zit met keuken, sanitair en bergplaats. De verdieping heeft aan de straatzijde een perceelsbrede zitplaats. Aan de tuinzijde bevinden zich twee slaapkamers, waarbij de linkse kamer uitgeeft op de badkamer die boven de keuken ingericht is. Verder is de zone onder de inkomhal onderkelderd.