Burgerhuis in neotraditionele stijl gebouwd in 1933 in opdracht van Petrus Tossijn, rentenier uit Heverlee, naar het ontwerp van architect Jean Dewit. Dewit is in Leuven gekend als een architect van neotraditionele burgerhuizen in het centrum van de stad, voornamelijk daterend uit het interbellum.

De woning is gelegen op een perceel waar de bouwlijn midden in het perceel wijzigt, wat de verspringende, tweeledige opbouw van de woning verklaart. In tegenstelling tot de halfvrijstaande burgerwoningen met voortuin in de links aansluitende huizenrij, wordt het burgerhuis ter hoogte van de terugwijkende linkertravee voorafgegaan door een oprit naar de half ondergrondse garage. Een hardstenen trap met smeedijzeren leuning leidt naar de voordeur, die zich in de zijgevel van de vooruitspringende rechtse travee bevindt.

Met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën telt het burgerhuis twee bouwlagen op een hoog souterrain, gevat onder een pseudo-mansardedak met zwarte leien en rode pannen. De lijstgevels zijn opgetrokken in rood baksteenmetselwerk in  kruisverband, verlevendigd door het gebruik van hardsteen voor de breukstenen plint en de oostelijke scheidingsmuur en witsteen of kunststeen voor de gevelbanden, de hoekketting en de omlijstingen van de muuropeningen. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst lijnt de gevels af. De terugwijkende linkertravee wordt verticaal geleed door middel van een driezijdige gestapelde erker onder leien schilddak, voorzien van rechthoekige vensters met witstenen omlijstingen. Twee rechthoekige vensters met hardstenen lekdrempel en witstenen latei, werken de gevel open ter hoogte van de rechtertravee. De hoek van de vooruitspringende rechtse zijtravee wordt benadrukt door een hoekketting in witsteen. De inkomdeur is voorzien van een afgeronde, geprofileerde luifel in witsteen onder een hardstenen deksteen. Rechthoekige vensters werken beide bouwlagen open ter hoogte van deze travee. De pseudomansarde is per travee voorzien van een dakkapel, gevat in een uitgewerkte lijst met balustervormige halfzuilen. Het schrijnwerk van de burgerwoning werd, afgezien van de kroonlijst en van de beglaasde voordeur met smeedijzeren deurrooster, vernieuwd naar historisch model. Kenmerkend voor het schrijnwerk van de houten ramen is de verticale roedeverdeling ter hoogte van het bovenlicht.

Ondanks de vooruitspringende rechtse zijtravee beantwoordt het grondplan in belangrijke mate aan de typologie van het klassieke burgerhuis, waarbij de traditionele planindeling volgens het enkelhuisprincipe gerespecteerd werd. Het souterrain omvat ter hoogte van de linkertravee naast de garage ook kelderruimtes. Ter hoogte van de rechtertravee bevinden zich in het souterrain de voorraadkamer en het washuis, alsook de keldertrap. Het souterrain geeft uit op de tuin. Ter hoogte van de brede venstertravee situeren zich verschillende woonvertrekken in enfilade, terwijl ter hoogte van de smalle deurtravee het trappenhuis en enkele achterliggende functionele vertrekken ondergebracht werden. De bel-etage omvat in enfilade de voorplaats aan de straatzijde, de eetplaats en de familieplaats aan de tuinzijde, uitkijkend op de lager gelegen tuin. In de vooruitspringende rechtse zijtravee bevindt zich aan de straatzijde een spreekkamer, die afgesloten is van de privévertrekken achterin de woning. Achter de trap bevindt zich de keuken. De keuken wordt gevolgd door een doorgang met afgescheiden de natte cel en een trap naar het lager gelegen terras. Deze vertrekken bevonden zich, samen met de familiekamer, buiten het hoofdvolume en onder een glazen afdak, en werden vervangen door een vernieuwde uitbouw. De verdieping omvat ter hoogte van de linkertravee twee slaapkamers, bereikbaar vanuit de traphal. Een slaapkamer langs de straatzijde en een badkamer langs de tuinzijde kenmerken de rechter travee. Twee slaapkamers werden ondergebracht op de zolderverdieping langs de straatzijde en verlicht door middel van de dakvensters in het mansardedak.

• Stadsarchief Leuven, Modern Archief, dossier 1933/27 (bouwvergunning 06.03.1936).