Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd naar een ontwerp door de architect Ernest Stordiau uit 1884. Opdrachtgever was de heer J. Creten, van beroep ontvanger bij de Banque Générale de Bruxelles.

De woning Creten behoort tot het vroege oeuvre van Ernest Stordiau, wiens carrière tijdens de latere jaren 1870 van start was gegaan. Als beginnend architect bediende hij zich van het destijds conventionele neoclassicisme zoals hier, of van de second empire zoals de dokterswoning Caeymaex uit 1883 in de Sint-Thomasstraat. Vanaf de tweede helft van de jaren 1880 onderscheidde Stordiau zich met burgerhuizen in een geheel eigen, op de Florentijnse vroegrenaissance geïnspireerde bouwstijl, waarvan het hotel Frédéric Belpaire uit 1887 aan de Sint-Jansvliet een representatief voorbeeld is. De architect drukte omstreeks de eeuwwisseling met talrijke realisaties een belangrijk stempel op de wijk Zurenborg, en speelde een vernieuwende rol binnen de Antwerpse art nouveau. In zijn behoudende late werk uit het decennium vóór de Eerste Wereldoorlog, liet hij zich vooral inspireren door de Franse Lodewijk XIV-stijl en het classicisme.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met geblokte begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt gemarkeerd door een balkon met consoles, balustrade en siervazen op de eerste verdieping, die zich verder onderscheidt door een brede stafwerkfries en onderdorpels. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen met geprofileerde dagkanten, de inkomdeur met bewerkte tussendorpel, waterlijst en tandlijst. Een klassiek hoofdgestel met rozetten in de fries en een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters met de metalen jaloeziekapjes zijn bewaard, evenals de smeedijzeren keldertralies en de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.