Bij de Kapel van Schophem leidt een eenvoudige landweg met betonplaten het plateau op. De weg passeert achtereenvolgens een kruisbeeld ter hoogte van een kruispunt en een wegkruis bij een tweede kruispunt. Hier krijgt de weg een onverhard karakter en leidt tussen de uitgestrekte akkers verder naar de Wittekapel. Van op de weg zijn er rondom open zichten op het plateau. Bij de kapel vervolgt de aardeweg naar het zuidwesten tussen akkers en jonge laagstamboomgaarden en steekt de Weersterweg over tot aan het Dalhemmerkruis. De weg volgt hier de administratieve grens tussen de provincies Limburg en Luik. Voorbij het kruis loopt de weg verder tot in Berneau. Deze weg vormt de historische verbinding tussen Schophem en 's-Gravenvoeren enerzijds en de uitgestrekte landbouwgronden op het plateau anderzijds. De akkers waren toegankelijk via een netwerk van onverharde wegen die elkaar kruisten en uiteindelijk ook aansluiting boden met de weg naar Berneau. De wegkruisen, kruispuntbomen en veldkapellen boden oriëntatiepunten en visuele bakens die op de open akkers van ver duidelijk zichtbaar waren. Op historische kaarten staat deze weg aangeduid als 'Bloed Graaf of Kruiskens Graaf van Berneau naar Schophem' of 'Lyckweg'. Dit wijst erop dat deze route ook in het bijzonder gebruikt werd voor het vervoer van overledenen van de kerk of kapel naar het kerkhof.