Burgerhuis in eclectische stijl naar een ontwerp door de architect Jean-Laurent Hasse uit 1889. Opdrachtgever was Adolphe Guillaume von der Becke (Antwerpen, 1858-Antwerpen, 1932), de middelste zoon van Julius Bernhard von der Becke (Iserlohn, 1825-Mirwart, 1895) en Fanny Charlotte Marsily (Antwerpen, 1833-Antwerpen, 1915). Vader von der Becke, een van oorsprong Duitse ondernemer die in 1832 met zijn familie naar Antwerpen was geëmigreerd, richtte in 1873 met zijn schoonbroer William Edward Marsily en Amerikaanse partners de Société Anonyme de Navigation Belgo-Américaine op, waaruit vervolgens de trans-Atlantische rederij Red Star Line zou voortkomen.

Het hotel Adolphe Guillaume von der Becke behoort tot het relatief vroege oeuvre van Jean-Laurent Hasse, die actief was van 1875 tot zijn overlijden in 1925. Tijdens de eerste decennia van zijn loopbaan bouwde de architect een groot aantal voorname burgerhuizen in eclectische en neo-Vlaamserenaissance-stijl in Antwerpen waaronder zijn eigen woning in de Osystraat. Vanaf de jaren 1900 verplaatste het zwaartepunt van zijn activiteiten zich naar architectuur voor de industrie, zoals de kantoren en werkplaatsen van Bell Telephone Manufacturing Company in de Boudewijnsstraat waarvoor hij al in 1882 de eerste gebouwen ontwierp, de Compagnie Générale des Tramways d’Anvers in de Grotehondstraat uit 1903, en het automerk Minerva waarvan de eerste fabriek in de toenmalige Warandestraat in 1904 tot stand kwam. Voor vader Julius Bernhard von der Becke voerde Hasse al vanaf de vroege jaren 1880 opdrachten uit, onder meer verbouwingswerken aan de eigen woning in de Warandestraat, de bouw van meerdere burgerhuizen aan de Prins Albertlei, het Mädchenheim en een reeks opbrengsthuizen in de Paleisstraat en de Solvynsstraat. Voor jongere broer Max von der Becke ontwierp de architect in 1911 een imposant herenhuis aan de Koningin Elisabethlei.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een polychroom parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met overvloedig gebruik van hardsteen voor de plint, bossage, deur- en vensteromlijstingen en de puilijst op de begane grond, en witte natuursteen voor speklagen, waterlijsten, vensteromlijstingen en het balkon op de bovenverdiepingen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten, beantwoordt de opstand aan de klassieke driedeling, opgebouwd uit een sokkelvormende pui, twee geaccentueerde hoofdverdiepingen, en een meer eenvoudige topgeleding. Axiaal van opzet, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet, dat op de tweede verdieping wordt gemarkeerd door een balkon met balustrade, op zware, uitgelengde neorenaissance-consoles met maskerkoppen. Verder beantwoordt de compositie aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen. De vensters van bel-etage en tweede verdieping zijn gevat in een entablement, deze van de derde verdieping in een geriemde omlijsting met diamantkopsleutel. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. In de pui zijn de vensters met behoud van de uiterste posten uitgebroken en verlaagd tot garagepoort; het gevelontwerp voorziet balustrades in de borstwering van de bel-etage, die mogelijk zijn verwijderd. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, die uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Vermoedelijk was de lage begane grond oorspronkelijk gereserveerd voor dienstlokalen als de keuken. De bel-etage omvat de ontvangstruimten, de hogere verdiepingen de privé- en slaapvertrekken.