Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van de heer E. Van Dyck, naar een ontwerp door de architect Louis Hamaide uit 1886. Het gebouw is representatief voor de vroegste realisaties van de jonge Hamaide, die omstreeks 1880 als architect debuteerde met neoclassicistische ontwerpen. Hetzelfde jaar realiseerde hij de haast identieke woning Mol aan de Markgravelei. In 1892 liet Hamaide hogerop in de Ballaarstraat voor eigen rekening een geheel van vijf burgerhuizen optrekken. Omstreeks de eeuwwisseling zou de succesvolle architect naast het eclecticisme de art-nouveaustijl gaan toepassen, om zijn loopbaan in 1925 stijlvol af te sluiten met de Herbosch Building, een vroeg voorbeeld van art deco.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en twee bouwlagen onder een gemansardeerd zadeldak (leien). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met bossage op de begane grond, rust op een hoge plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst, en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een balkon met smeedijzeren borstwering en een entablement, beide op consoles; dakkapel met gebogen fronton hogerop. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema met registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, op de begane grond in vlakke, op de bovenverdieping in geriemde omlijsting met oren en onderdorpel. Een rolwerkcartouche met maskerkop en rankwerk siert het centrale entablementvenster. Een klassiek hoofdgestel met een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur, vensters en dakkapel is bewaard, evenals de smeedijzeren souterraintralies en gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.