Burgerhuis in neoclassicistische stijl, volgens de bouwaanvraag uit 1896 gebouwd in opdracht van de heer Em. Haesaert uit Mortsel-Oude God. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het pand maakt deel uit van een homogene, nagenoeg intact bewaarde huizenrij (nummers 13 tot 37), die grotendeels uit de jaren 1880 en 1890 dateert, met een neoclassicistische architectuur representatief voor het karakter van deze wijk.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning twee bouwlagen onder een gemansardeerd zadeldak (leien). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met schijnvoegen op de begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een balkon met consoles en smeedijzeren borstwering, waarvan het patroon is opgebouwd rond een 'fleur de lys'. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, met registers van rechthoekige muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met oren. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen, tandlijst en consoles vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur, vensters en dakkapellen is bewaard, evenals de smeedijzeren keldertralie en gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.