Deze serristenwoning dateert uit de eerste bloeiperiode van de druiventeelt, maar werd vermoedelijk later uitgebreid met de linkse travee. Het geheel wordt omgeven door een ruime tuin.

De woning werd op het kadaster geregistreerd in 1903 als 'nouvelle construction' met als eigenaar Pieter Degroodt-Vandenbranden; tegelijkertijd werden twee nieuwe serres gebouwd bij de vier al bestaande. In 1926 was er sprake van een vergroting waarbij vermoedelijk de linkse travee werd gebouwd, zie verschil in materiaal en bouwnaad. De mutatieschetsen geven hierover geen uitsluitsel aangezien het volume enkel naar achter toe wordt uitgebreid, mogelijk was er dus al een aanbouwsel op deze plaats. De hobby van Pieter bestond uit het zoeken naar variëteiten in de fruit- en rozenteelt, aldus werd hij de vader van de succesdruif 'Royal Emile'.

Vermoedelijk ging het dus oorspronkelijk om een vrijstaande tweegevelwoning met de traditionele opbouw en indeling van een enkelhuis, dat decoratief vrij rijkelijk was uitgewerkt. Door de toevoeging van een bijkomende linkse travee, verdween de enkelhuisopstand.

Achterin gelegen baksteenbouw van vier traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. Lijstgevel gemarkeerd door een hoger oplopend puntgevelrisaliet in de tweede travee en de sterk contrasterende verwerking van witte baksteen voor muurbanden, rollagen en decoratieve accenten op de borstweringen en de fries. De licht verspringende gevelvlakken geven het geheel een dynamisch karakter. De rechthoekige vensters hebben een I-latei op hardstenen consoles en zijn op de begane grond bekroond door een rondboogveld met diamantkopsluitsteen; de bovenvensters hebben een rollaag eveneens met diamantkopsluitsteen. De rechthoekige deur heeft een hardstenen latei. De top van het puntgevelrisaliet wordt geopend door twee gekoppelde spitsboogvensters met hardstenen imposten. Het schrijnwerk bleef met uitzondering van de deur bewaard. Ten dele bewaarde houten kroonlijst op klossen.