Geheel van twee gekoppelde meergezinswoningen in neoclassicistische stijl, gebouwd in opdracht van de heer J.B. Peeters-Van Dijck, naar een ontwerp door de architect Frans Claes uit 1893. In 1892 hadden zij al een eerste geheel van drie panden tot stand gebracht aan de Ernest Van Dijckkaai. Het ensemble is een representatief en vrij goed bewaard voorbeeld van de oorspronkelijke bebouwing van de verbrede Scheldekaaien.

Frans Claes was in Antwerpen vermoedelijk actief van begin jaren 1880 tot omstreeks 1905. Hij liet een bescheiden, veeleer conventioneel oeuvre na, overwegend in neoclassicistische stijl.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvatten de gekoppelde rijwoningen vier bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels rusten op een pui met pijlers uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten en kordonvormende lekdrempels, beantwoorden de opstanden aan een regelmatig ordonnantieschema. De winkel- of cafépuien vormen een rondboogarcade met diamantkopsleutels, waterlijsten op doorgetrokken imposten en geblokte pijlers; de pui van het linker pand (nummer 1) is later aangepast. Registers van rechthoekige bovenvensters in geriemde omlijsting met onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Naar bestaand model vernieuwd schrijnwerk.

Oorspronkelijk werd de begane grond ingenomen door een café of winkel, en de bovenverdiepingen door huurkwartieren, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.