Volkswijk met 70 woningen, van 1949 tot 1951 gerealiseerd door de sociale huisvestingsmaatschappij Kantonnale Bouwmaatschappij van Beringen voor Huisvesting naar ontwerp van de Hasseltse architect Isidore Lavigne.

Bouwgeschiedenis

Van 1949 tot 1951 realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Kantonnale Bouwmaatschappij van Beringen voor Huisvesting een wijk van 70 woningen (genaamd Steenveld), naar ontwerp van de Hasseltse architect Isidore Lavigne. Bewoners waren vooral mijnwerkers. Midden jaren zeventig werden de bergingen vervangen door garages. Na de bouw van een nieuwe naburige sociale woonwijk in 1976 (Nieuw-Steenveld) kreeg deze wijk de naam Oud-Steenveld. Begin 21ste eeuw werden de woningen gerenoveerd (schrijnwerk).

Typering en beschrijving

Oud-Steenveld is een typische naoorlogse volkswijk, gelegen tussen de dorpskernen van Beringen en Koersel. Het groene karakter wordt bekomen door ruime voor- en achtertuinen, laanbomen en twee publieke, omhaagde boomgaarden (Zandstraat 27A-B en 43A-B). De woningen staan per twee of vier gekoppeld langs de straat, vaak iets hoger ingeplant dan het straatniveau. De achtertuinen worden ontsloten door wandelpaden, waarvan één verbreed werd tot autoweg om toegang te verlenen tot later toegevoegde garages.

De architectuur is eveneens typisch en bestaat uit gespiegelde huizen van twee bouwlagen en twee traveeën in rode baksteen, onder een zadeldak van rode pannen. De gevels worden verder gekenmerkt door de witgeschilderde bovenste bouwlaag (met uitsparing van een zwaluwstaartmotief in de zijgevels), rechthoekige raamopeningen en een rondboogvormige, geprofileerde deuropening. Later toegevoegde vooruitspringende, rode bakstenen garages van één bouwlaag onder plat dak verstoren enigszins het beeld, evenals enkele verbouwde zijgevels.

Evaluatie

Architecturale en stedenbouwkundige waarde als representatief voorbeeld van de naoorlogse volkswijk, met bijkomende contextwaarde omwille van de nabijheid van wijk Nieuw-Steenveld. Bepalende erfgoedelementen zijn de circulatiepatronen (wandelpaden), de groenaanleg (boomgaarden, laanbomen en begraasde voortuinen), de architecturale homogeniteit qua schaal (laagbouw), silhouet (dakenlandschap), coloriet en materialiteit (contrast tussen baksteen en witte beschildering met uitsparing van zwaluwstaartmotief).