Modernistische meergezinswoning met drie bouwlagen onder plat dak, gebouwd in opdracht van E. De Pauw-De Vos naar een ontwerp uit 1935 van de in Antwerpen wonende Nederlandse architect Arie Landwaard. De Pauw was technisch directeur bij de Oostendse scheepswerf Béliard Crighton. De uit Nederland afkomstige Landwaard bouwde net zoals René Cnoops, Jan Jacobs, Karel Mattheussen en Gustaaf Van Meel vanaf 1933 in de Tentoonstellingswijk. Landwaard bouwde in de jaren 1930 in deze wijk een aantal gelijkaardige woningen in modernistische stijl, die in juli 1936 werden gepubliceerd in het toonaangevende Belgische architectuurtijdschrift Bâtir: de woning Gyselaers en de woning Elen in de Vlaamsekunstlaan en de woning Hans in de Ryckmansstraat.

Deze rijwoning is drie bouwlagen hoog onder plat dak. De pui is afgewerkt met een bekleding van platen in blauwe hardsteen. De bovenbouw is lichtjes uitkragend ten aanzien van de sokkel en is voorzien van een lichtbeige, recent platvol hervoegd baksteenparement in halfsteens verband. Centraal is hier een patrijspoort voorzien, geflankeerd door een garagepoort en een toegangsdeur. De verdiepingen zijn voorzien van brede vensterregisters, op de eerste verdieping uitgewerkt als bandraam. De horizontale werking wordt op de tweede verdieping benadrukt door een lichtjes verzonken penant tussen de ramen en de doorlopende vensterdorpels. De afwezigheid van een uitkragende kroonlijst verleent de gevel een strak modernistisch karakter. De gevel wordt verder geritmeerd door het gebruik van bakstenen rollagen ter hoogte van de bovendorpels van de bandramen. Het oorspronkelijk schrijnwerk van die ramen werd vervangen door nieuw metalen schrijnwerk. De oorspronkelijke inkomdeur en de garagedeur zijn vervangen, maar het ronde patrijspoortraam met ijzeren traliewerk is behouden. De achtergevel is even streng uitgevoerd, en voorzien van twee balkons met borstweringen in ijzerwerk aan de badkamer op de eerste verdieping en aan de keuken van het huurappartement op de tweede verdieping.

Volgens de oude bouwplannen is de woning grotendeels onderkelderd. Het gelijkvloers en de eerste verdieping werden omstreeks 1936 waarschijnlijk bewoond door de handelaar E. Bossaerts, terwijl het appartement op de tweede verdieping wellicht gebruikt werd door de eigenares zelf. Zij deelde de toegangstrap met de andere huisgenoten. Deze planindeling was als vastgoedinvestering veel voorkomend in de Tentoonstellingswijk. Het grondplan van het gelijkvloers is georganiseerd rondom een centrale hal, met aan straatzijde de garage en achteraan een wc én een keuken met aanpalend ruim kantoor, dat wellicht ook gebruikt werd als ontvangstruimte. Beiden geven uit op een kleine stadstuin. De L-vormige woonkamer neemt op de eerste verdieping de hele breedte aan straatzijde in. Wellicht konden vanuit de traphal spijzen en drank aangevoerd worden door middel van de monte-plats die verbonden was met de keuken op het gelijkvloers. Aan de tuinzijde bevindt zich de slaapkamer met annex badkamer. Het appartement op de tweede verdieping heeft naast een woonkamer nog een kleine slaapkamer aan straatzijde én achteraan een slaapkamer en keuken, die gescheiden is van de traphal door een toilet. Op de eerste verdieping is de muur tussen de voormalige badkamer, die heden is ingericht als keuken, en de woonkamer uitgebroken in 2004. Verder zijn de oorspronkelijke parketvloeren en het binnenschrijnwerk met beslag grotendeels behouden.