Archeologische nota

Geheel van voorgracht en lunet met aarden wallen gelegen bij de bastions IV en V.

Tijdens de Hollandse periode maakte de nieuwe vesting Dendermonde deel uit van de Wellingtonbarrière, gerealiseerd onder leiding van Engelse en vooral Hollandse ingenieurs tussen 1816 en 1830 als grensverdediging van de geallieerden (Groot-Brittannië en Nederland) tegen Frankrijk. De vesting Dendermonde kwam tot stand tussen 1822 en 1830 onder leiding van de Nederlandse kapitein-ingenieur Cornelis Alewijn. De vesting was voorzien van een gebastioneerde omwalling met elf saillanten, de meeste met bastions, waardoor 11 fronten gevormd werden, en vier identieke poorten. Op het terreplein, een binnenplein aan de holle vestingzijde, van de bastions werden militaire gebouwen opgericht zoals bomvrije kruitmagazijnen en een laboratorium.

De duidelijk herkenbare voorgracht met lunet maakt deel uit van de tweede natte gracht die tussen Bastion II en IX werd getrokken en waarin op regelmatige afstand drie kunstmatige puntvormige eilandjes, lunetten, werden aangelegd.