Goed bewaarde, vrijstaande, modernistische woning naar ontwerp van architect Daniël (Dan) Craet, volgens goedgekeurde bouwaanvraag van 1959 gebouwd in opdracht van Eugeen De Facq-De Rycker en in 1965 en 1969 aangepast en uitgebreid, eveneens naar ontwerp van Craet. De woning is gelegen binnen de residentiële verkaveling Hemelrijck II. Uit de bouwaanvraag blijkt dat het de bedoeling was van Daniël Craet om op drie nabijgelegen loten gelijkaardige woningen op te richten, zoals hij later ook in de Armand Bourdonlaan zou doen. Het project bleef echter beperkt tot deze ene woning.

De woning is typerend voor het rustige, evenwichtige modernisme dat ook terugkomt bij andere werken van Craet uit deze periode. De vrijstaande woning van twee bouwlagen wordt voorafgegaan door een voortuin met grasperken, een solitaire boom en een klinkerpad dat naar de voordeur leidt. De boom is ook op de bouwplannen getekend.

De noordgerichte straatgevel van het eenvoudige, balkvormige witgeschilderde bakstenen volume met zwarte plint, onder licht hellend, voor- en achteraan overkragend plat dak, wordt spaarzaam doorbroken door functioneel geplaatste, rechthoekige en vierkante vensters met schrijnwerk in contrasterende kleuren. De zijgevels springen licht vooruit ten opzichte van het vlak van de voorgevel. Iets naast het midden van de voorgevel, aan de rechterkant, bevindt zich een verdiepte, gevelhoge nis met de rode voordeur, links en boven geflankeerd door rechthoekige vensters. De indeling van de ramen en de vormgeving van de voordeur wijken af van wat op de bouwaanvraag te zien is, maar sluiten er stilistisch wel bij aan. Het smalle bandraam uiterst links in de gevel bevindt zich daar waar volgens de bouwaanvraag uit 1959 de poort van de deels ondergrondse garage zat. In 1965 werd een vrijstaande garage gebouwd, links achteraan op het terrein.

De zuidgevel is volgens de bouwplannen veel meer opengewerkt, de zijgevels zijn evenals de voorgevel redelijk gesloten. Het dak wordt centraal doorbroken door een kleine opbouw met venster, die het hoger gelegen bureel aan tuinzijde markeert.

Volgens de bouwaanvraag is het schrijnwerk, deels in hout en deels in metaal uitgevoerd, te lakken, en het parement uit streeksteen was te schilderen met latex.

Volgens de plannen bij de bouwaanvraag was de oostkant van de woning deels in het terrein ingewerkt. In dit souterrain bevonden zich oorspronkelijk tegen de buitenmuur over de hele bouwdiepte de garage met rechts ervan aan straatzijde een 'koele plaats' en aan tuinzijde een berging en een washok en stookruimte. In 1965 werden de garage en de berging vervangen door een kleine studio, met slaap- en zitruimte.

Eveneens volgens de plannen uit 1959 werd het oostelijke deel van de benedenverdieping ingenomen door vier slaapkamers, een badkamer en een traphal, aansluitend op de inkomhal. De leefruimten bevinden zich ten westen, met een keuken met eethoek aan straatzijde en aan tuinzijde een L-vormige woonkamer met gedeeltelijke vide erboven en met een zithoek. Markant detail is het bureel dat zich op een hoogte van 3,5 meter boven de zithoek bevindt en waarop een kleine zithoek aansluit, boven een deel van de woonkamer, bereikbaar met een spiltrap. Dit element doet zeer Scandinavisch aan.

In 1969 werd de woning uitgebreid naar ontwerp van Craet. Aan de woonkamer werd een volume aangebouwd waarin een living, keuken, eetkamer en twee vestiaires werden ondergebracht. De ruimte tussen de woning, de nieuwe vleugel en de vrijstaande garage links achter op het terrein wordt op de plannen als patio aangeduid. Wat er op dat ogenblik met de binnenindeling van het hoofdvolume gebeurde, is niet duidelijk. De huidige toestand van het interieur is niet bekend.