Dorpscafé van vijf traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. De verankerde lijstgevel met dubbelhuisopstand vertoont een neoclassicistisch uitzicht, typisch voor het begin van de 20ste eeuw, dat verkregen werd door het aanbrengen van een decoratief uitgewerkte cementering met schijnvoegen. Oude prentkaarten van omstreeks 1900 tonen een gelijkaardig volume met een bepleisterde lijstgevel en hoge rechthoekige muuropeningen. Op het kadaster werd in 1912 een gedeeltelijke reconstructie van het huis geregistreerd in opdracht van herbergier Victor De Rom-Boisschot; vermoedelijk dateert het neoclassicistische uitzicht uit deze periode. Op hetzelfde ogenblik werd de achterliggende schuur ingetekend, gevolgd door de feestzaal in 1914.

De gevel wordt vandaag geopend door rechthoekige vensters in een geprofileerde omlijsting, op de bovenverdieping meer uitgewerkt met oren voorzien van hangende festoenen en een sluitsteen opgesmukt met een guirlande. Naast het schrijnwerk werden ook de deuromlijsting en de lekdrempels op de begane grond vernieuwd. De borstweringen op de bovenverdieping zijn versierd met dezelfde motieven als in het aanpalende burgerhuis. De gevel wordt overigens horizontaal geaccentueerd door een puilijst, een muurband met meandermotief en een klassieke gevelaflijning bestaande uit een fries met spiegelpanelen en gedichte steigergaten en een geprofileerde houten kroonlijst op modillons.

Bijbehorende achtergelegen schuur en aangepaste feestzaal.