De zogenaamde Battelsluis is een goed bewaarde 18de-eeuwse dubbele schutsluis, één van de vijf schutsluizen die deel uitmaken van de uitrusting van het kanaal Leuven-Dijle. Op negen februari 1750 deed Prins Karel van Lorreinen de eerste spadesteek en op 21 december 1752 werd het dertig kilometer lange kanaal met water gevuld. De nieuwe waterweg luidde een opbloei in van de Leuvense handel. Na twaalf jaar werk en herhaalde tegenslagen door het breken van dijken en sluizen kon het kanaal in 1763 eindelijk in gebruik genomen worden.

De Battelsluis betreft een dubbele schutsluis met twee opeenvolgende kolken van het type buiksas waarvan de tussendeuren werden weggehaald (langere schepen). De oorspronkelijke kolkmuren in metselwerk bleven bewaard. Er werd gebruik gemaakt van natuursteen voor de dekstenen, de schotbalkgleuven, de deurstijlen en de sluishoofden.

De houten puntdeuren zijn voorzien van twee tussenregels, één drukschoor en één tand en heugelsysteem voor de doorlaatopening per deur. De deuren zijn tevens voorzien van passerellen met gesmede balustrades. De bediening van de deuren gebeurde vroeger door middel van houten kaapstanders, nu met lieren (tand- en heugelstangen).

Er zijn herstellingen van recentere datum (beton) merkbaar. Op het moment van de bescherming (1997) was de sluis evenwel aan bijkomende herstellingswerken toe.