Voormalig sanatorium opgericht door de provincie Oost-Vlaanderen, nu zogenaamd "Provinciaal Instituut Heynsdaele", opvangtehuis en school voor jongens met gedrags- en aanpassingsmoeilijkheden. Volgens de bewaarde bouwplannen van 1922 opgericht naar ontwerp van architect M. Aubert (Gent). Ingehuldigd op 18 oktober 1924. In 1925 oprichting van het paviljoen "Reine Elisabeth" voor aan tuberculose lijdende kinderen naar ontwerp van M. Aubert van 1924. Sanatorium in gebruik tot 1963, leegstand tot in gebruikname als school in 1968.

Opmerkelijk gesitueerde gebouwen in een boomrijk domein van circa 35 ha met vanouds verschillende bronnen. Gebouwencomplex bestaande uit een hoofdgebouw met onregelmatige plattegrond, een conciërgewoning aan de ingang, een vrijstaande directeurswoning, het paviljoen "Reine Elisabeth" en verder nog circa 1970 bijgebouwde afzonderlijke constructies voor de school onder meer zwembad en werkplaatsen.

Ten noorden van het domein, in feite op grondgebied Kwaremont, ingang met nu gesloopt hek, volgens bewaarde foto's op de pijlers vermelding: "Provinciaal sanatorium van Oost-Vlaanderen, Felix De Raedt, entrepreneur, Gand" en "Sanatorium provincial de la Flandre Orientale, Maurice Aubert Architecte Gand".

Het streng symmetrische en onderkelderde hoofdgebouw van drie bouwlagen onder schilddak (pannen), met naar het Zuiden gerichte gevel, was eertijds ten behoeve van de tuberculosepatiënten van het sanatorium aan weerszij verlengd met galerijen over drie verdiepingen. In de zuidgevel opeenvolging van hoge rechthoekige ramen met witgeschilderd houtwerk onder betonnen lateien. Trappenhuizen met bordestrappen met ijzeren leuningen bevinden zich in de hoek- en de middenpartijen.

Ten noorden van het hoofdgebouw zijn verschillende uitbouwen aangebracht waaronder een zeer eenvoudige eenbeukige kapel van vijf traveeën en koor van drie traveeën, met typische spitsboogvensters, met ijzeren harnas.

Ten oosten van het hoofdgebouw, een afzonderlijke villa voorheen voor de dokter-bestuurder, eveneens van 1922. Witgeschilderde baksteenbouw op onregelmatige plattegrond onder pannendaken.

Ten westen, het zogenaamde "Pavillon Reine Elisabeth", zie het opschrift boven de deur. Bakstenen gebouw van twee bouwlagen en kelderverdieping in aangepaste stijl gelijkaardig aan het hoofdgebouw. Voorheen aan de zuidzijde met luifel.

In het aangelegde parkgedeelte in de onmiddellijke omgeving van het hoofdgebouw bevinden zich nog de resten van een Mariagrot met bidbanken.