Samenvoeging van een traditioneel breed- en diephuis tot één hoofdgebouw, vermoedelijk opklimmend tot de 16de of 17de eeuw. Volgens Frans Berlemont bestond het huis met huisnaam "de pollepel" al in de eerste helft van de 15de eeuw. De samenvoeging gaat volgens archivalisch onderzoek vermoedelijk terug tot het laatste kwart van de 17de eeuw. Het oudste plan bij de bouwaanvraag uit 1824 voor de aanpassing van de voorgevel (vermoedelijk voor de vernieuwing van de ramen en de toevoeging van de gekorniste kroonlijst) toont reeds een samengevoegde gevel met enkel een toegang in de derde travee links. Achter het diephuis, waarvan een deel afgetopt en onder plat dak gebracht werd, staat een tweede smaller diephuis, eveneens in traditionele zin opgebouwd. Het volume onder plat dak achter het breedhuis is een 20ste-eeuwse toevoeging.

Bepleisterde en witgeschilderde, verankerde lijstgevel van zes traveeën en twee bouwlagen onder een gekorniste kroonlijst en een samengevoegd zadeldak en schilddak (kunstleien). Rechthoekige bovenvensters met arduinen dorpels en 19de-eeuwse metalen rolluikkasten. Vernieuwde ramen. Recente winkelpui die volledig gelijkvloers in beslag neemt. Hoofdgebouw en achtergebouw hebben hun 16de of 17de-eeuwse opbouw bewaard met eikenhouten balkroosteringen en kapconstructie. De moerbalken zijn gemarkeerd door geprofileerde balksleutels op natuurstenen consoles. De roosteringen van het achterhuis werden in de 18de eeuw afgewerkt met deels bewaarde stucwerkplafonds.