Ten noordoosten van Zaventem lag oorspronkelijk het Saventerlo, een groot bosrijk domein dat zich uitstrekte over Zaventem, Nossegem, Melsbroek, Steenokkerzeel, Machelen en Diegem. Het maakte deel uit van de jachtwarande van de hertogen van Brabant en werd in 1525 afgestaan aan Karel de Lannoy, heer van Steenokkerzeel. In de loop van de 17de en 18de eeuw werd 'de Lo' bijna volledig ontbost; op de Ferrariskaart van 1771-1777 is er nog een beperkt deel overgebleven onder de benaming 'Bois de Bruyère', vandaag gekend als Nossegem-Bos, gelegen ten noordwesten van de begraafplaats van Nossegem.

In oorsprong zou het geheel afgebakend zijn door 150 afbakeningspalen; enkele hiervan bleven bewaard; zo zijn er vier opgesteld voor het gemeentehuis van Diegem, deelgemeente van Machelen; in Nossegem bleef een paal bewaard op de speelplaats van de Sint-Lambertusschool. In de literatuur worden deze grenspalen gedateerd als 16de-eeuws; het zijn hardstenen paaltjes met de voorstelling van een Sint-Andrieskruis, symbool van de Bourgondische dynastie. De paal in Zaventem kwam aan het licht toen in 1985 een betonnen muur tussen de schoolpoort en het rusthuis werd afgebroken.