Aan de buitenzijde betreft dit een pand dat vrij eenvoudig is uitgewerkt doch met typisch uitzicht voor het interbellum met accent op de caféfunctie.

Op het kadaster wordt in 1933 de verkoop geregistreerd door landbouwer Adolphe Virgile Vanhagendoren aan handelaar Lambert Michiels-Smets; in 1934 werd het pand in gebruik genomen na 'gedeeltelijke herbouwing'. De benaming Café Brem verwijst naar vernoemde eigenaar, Lambert Michiels, die bremstruiken sneed om er bezems van te maken. 'Berre Brem' werd al snel zijn bijnaam. Toen hij het clublokaal van voetbalclub Sporting Hoegaarden opende, doopte hij het 'Sporting bij Brem'.

Breedhuis met bakstenen lijstgevel van drie traveeën en twee bouwlagen op een zwart betegelde onderbouw, onder pannen zadeldak. De nadruk ligt op de centrale cafépui die bestaat uit een vierdelige, verdiepte deur met rechthoekig bovenlicht met karakteristieke houten roedeverdeling en structuurglas. Links ervan een gelijkaardig uitgewerkte winkelpui en rechts een poort met in het bovenlicht glas in lood met art-decomotieven. Op de bovenverdieping eenvoudige rechthoekige vensters met gelijkaardige uitwerking. Het schrijnwerk bleef integraal bewaard.

Authentiek bewaard café-interieur met keramische tegelvloer, omlopende banken, toog en kolenkachel.