Achterin gelegen parochiezaal van 1910, aansluitend bij de neogotiek.

Historiek

De zaal werd gebouwd als parochiezaal in de periode 1909-1910 om te voorzien in een zaal voor socio-culturele activiteiten. Op het kadaster werd de bouw geregistreerd in 1910 op een perceel dat voorheen onbebouwd was en op dat ogenblik verkocht werd; een deel werd verkocht aan 'De Smedt Jozef en konsoorten, brouwer Opwijck' voor de oprichting van de zaal; de rest van het oorspronkelijke perceel werd verkocht aan de 'Samenwerkende Maatschappij Melkerij St anna' voor de bouw van een stoommelkerij en een woning, die tegelijkertijd met de zaal geregistreerd werden.

De bouw werd gerealiseerd door 'het comiteit', bestaande uit enkele leden van lokale families, waaronder Jozef De Smedt; volgens literatuurgegevens was niet alleen de grond, aangekocht bij akte van 11 augustus 1909, maar ook de zaal eigendom van dit comiteit. De architect bleef tot op vandaag onbekend. De zaal werd ingehuldigd met de opvoering van het 'Feestspel van Sint-Paulus' op 29 januari en 2 en 5 februari 1911. Na de oprichting van de Volksbond van Opwijck in 1914, een cultureel-maatschappelijke vereniging, werd de zaal aan deze vereniging verhuurd. Tijdens de oorlog werden er tijdelijk vluchtelingen ondergebracht. In de loop van 1950 werd de zaal overgedragen aan de vzw Parochiale werken van de dekenij Asse, gevolgd door herstellings- en verbeteringswerken in 1951. De binnenwanden werden bekleed en het plafond verlaagd; tegelijkertijd werd een nieuw houten podium geplaatst. In 1986-1987 werd een grondige restauratie en vernieuwing uitgevoerd onder leiding van architect Carl De Smedt (Opwijk) waarbij vooral de technische installaties, sanitair en interieur werden aangepakt. Op 5 juni 1987 werd de zaal plechtig heropend.

Beschrijving

De uit baksteen opgetrokken zaal heeft een rechthoekige plattegrond en telt drie bij vijf traveeën onder een zadeldak van kunstleien met de nok loodrecht op de straat. Qua uitzicht sluit deze verankerde constructie aan bij de neogotiek, zij het in vereenvoudigde vorm. Dit komt vooral tot uiting in de zuidgevel die de inkom bevat en gekarakteriseerd wordt door een getrapte top (zes treden + topstuk) en de toepassing van de Brugse travee en spitsbogige spaarvelden met al dan niet gedichte drielichten en kruiskozijnen, waarvan de stijlen zijn uitgevoerd in blauwe hardsteen. De oostgevel wordt geritmeerd door lisenen, bovenaan verbonden door een spitsboogfries. De sporen van de in 1986-1987 gedichte spitsboogvensters zijn duidelijk zichtbaar. De dakconstructie die naar verluidt in zijn oorspronkelijke toestand bewaard bleef is momenteel volledig verborgen achter een verlaagd plafond, als resultaat van aanpassingswerken in 1951.