Burgerhuis of meergezinswoning in eclectische stijl vermoedelijk gebouwd omstreeks 1912. Het pand, waarvan geen bouwaanvraag werd teruggevonden, is een vrij gaaf voorbeeld van het eenvoudige type rijhuis van vóór de Eerste Wereldoorlog, dat in dit gedeelte van de Nieuw-Parkwijk "Den Brandt" mee het straatbeeld uitmaakt. Daarbij is het onderdeel van een homogeen bouwblok dat uit negen van dergelijke panden bestaat.

Met een gevelbreedte van drie traveeën telt de rijwoning drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde (kunstleien). De lijstgevel onderscheidt zich door een typisch parement uit witte Silezische baksteen, met contrasterende speklagen en ontlastingsbogen in antracietkleurige baksteen, natuurstenen dorpels, hoekblokken en een balkon, en een arduinen plint. Symmetrisch van compositie en geleed door de puilijst en het klassieke hoofdgestel, leggen een balkon met balustrade en een dakkapel met gebogen fronton de klemtoon op de middenas. Het drielicht van de eerste verdieping wordt opmerkelijk overspannen door een ontlastingsboog, met een sgraffitopaneel in het boogveld. Het motief van gestileerde bloemenranken in grisaille is helaas sterk vervaagd; de kleine sgraffito’s onder de kroonlijst zijn nagenoeg volledig verdwenen. Deze zijn toe te schrijven aan de Brusselse sgraffitokunstenaar Paul Cauchie. Van het houten schrijnwerk is enkel de deur bewaard.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een voorbouw en een smalle achterbouw in entresol bestaat. Daarbij wordt de suite van salon en eetkamer op de begane grond, geflankeerd door de inkomhal, het trappenhuis en de keuken.