Dit hoge neoclassicistische pand werd rond 1887 gebouwd naar ontwerp van Augustinus Van de Vijver-Cox voor Veremans-Verlegh, vermoedelijk als opbrengsteigendom. Het is een meergezinswoning van drie traveeën en drie bouwlagen op een hoog souterrain onder zadeldak. De lijstgevel is bepleisterd en witgeschilderd en is opgebouwd en aangekleed volgens de neoclassicistische standaarden van dat moment: hoge hardstenen plint met segmentbogige, betraliede kelderopeningen, houten kroonlijst, hardstenen kordonlijsten en doorlopende onderdorpels, regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen. De centrale travee is net als de bel-etage versierd met imitatievoegen en verder geaccentueerd door een balkon met ijzeren leuning en door vier versierde consoles die de kroonlijst dragen. In de vensteropeningen zijn de houten rolluiken met bijhorende versierde rolluikkasten bewaard. Schrijnwerk van de dubbele voordeur is bewaard.