Samenstel van twee bijna identieke neoclassicistische burgerhuizen gebouwd rond 1895 naar ontwerp van Florent Verbraeken voor J.J. Lauwerijs. De woningen zijn typevoorbeelden van de standaard architectuur op het Zuid, namelijk enkelhuizen van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak, met een bepleisterde en witgeschilderde lijstgevel die opgebouwd en afgewerkt is volgens de eind-19de-eeuwse conventies: houten kroonlijst op modillons, hardstenen plint, kordons en doorlopende onderdorpels, imitatievoegen en –bossage, regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen, nadruk op de centrale travee door een balkon met ijzeren leuning. Deze verzorgde, maar gestandaardiseerde manier van bouwen is typisch voor bouwmeester Florent Verbraeken, die als één van de meest productieve bouwmeesters duidelijk zijn stempel heeft gedrukt op het stadsbeeld van het Zuid. Schrijnwerk vervangen.