Fraaie rij van drie neoclassicistische burgerhuizen daterend uit de jaren 1880. Het gaat om enkelhuizen van drie traveeën en drie bouwlagen op souterrain, onder zadeldak. De bepleisterde en geschilderde lijstgevels zijn telkens op dezelfde manier opgebouwd, met een gevelbreed balkon op zware consoles op de eerste en een centraal balkon op de tweede verdieping. De imitatievoegen op de gelijkvloerse verdieping, de kroonlijsten op klossen of modillons, de hardstenen plint en de vensteromlijsting met oren zijn standaard elementen bij dit type woning op het Zuid. De erfgoedwaarde van dit type woningen ligt in het feit dat ze samen voor een homogeen straatbeeld zorgen van witte, neoclassicistische lijstgevels, wat uitstekend tot zijn recht komt in het strakke, geometrische stratenpatroon.

Het centrale nummer 5 werd getekend in 1888 door architect Frans Van Dijk voor juffrouw E. Truyens. De muuropeningen zijn rechthoekig, de balkons hebben fijne gietijzeren leuningen. De identieke nummers 3 en 7 flankeren nummer 5 spiegelend. Ze werden beiden gebouwd volgens een typeplan en voor eigen rekening van aannemer J. De Pooter, nummer 3 in 1888 en nummer 7 in 1883. Verder in de Amerikalei staan woningen met dezelfde afwerking: segmentboogvensters, balkons met gestucte balustrade met bolornamenten op de hoeken en velden met plantenslinger en rond fronton om de travee-indeling te accentueren. Nummer 21 bijvoorbeeld, gebouwd door De Pooter circa 1889, kreeg net dezelfde gevelafwerking, maar werd gedecapeerd.