Bestaande uit 19de- en 20ste-eeuwse gebouwen op oudere site.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) weergegeven als U-vormige constellatie van drie volumes rondom het erf. Het primitief kadasterplan (1817) toont twee parallelle volumes op de huidige plaats van boerenhuis en schuur. Rond 1830 is de pachthoeve eigendom van de Kortrijkse familie Deslee-Planckaert. In de tweede helft van de 19de eeuw eigendom van brouwer Pieter Carpentier-Tack uit Izegem. De plaats wordt op de mutatieschetsen "D'hont meerschen" genoemd. De Flou vermeldt het toponiem "Hooge Schuur" als hoevenaam in 1901. In 1912 wordt de hoeve zwaar geteisterd door brand. Vermoedelijk wordt daarna het gebouwenbestand hersteld en een nieuwe woning opgetrokken, het kadaster vermeldt een gedeeltelijke heropbouw van het huis in 1921.

Hoeve bestaande uit bakstenen bedrijfsgebouwen rondom een omhaagd erf in losse verharding en tarmac, begraasd en beboomd, toegankelijk via een nieuw ijzeren hek. Ten noorden het boerenhuis met stal, onder zadeldak in roodgeglazuurde mechanische pannen (nok parallel met straat). Roodbakstenen erfgevel met woongedeelte van zes traveeën en aanpalend staldeel ten westen; dubbel baksteenfries; getoogde muuropeningen met vernieuwd schrijnwerk. Hoge gecementeerde plint en dito zijgevel met imitatievoeg. Ten zuiden parallel daarmee een hoge roodbakstenen schuur onder zadeldak in mechanische pannen, gedateerd "1913", aan de erfzijde met aanbouw en afdak onder lessenaarsdak. Gedicht wagenhuis, thans met tweeledige staldeur en bovenliggend laadluik. Gedichte poort. Oostelijke zijgevel met drie rijen asemgaten en centrale steunbeer. Zuidgevel met gedichte poortopening en getoogde ijzeren stalvenstertjes. Centraal op het erf een betonnen hondenhokje met klokvormig dak.

Ten oosten een nieuwe bakstenen schuur, met rondbogige kapelnis met Onze-Lieve-Vrouwebeeld. Aangevuld met nieuwere bijgebouwen.