Voorheen 16de-eeuwse westvleugel van het augustijnenklooster (zie Vaartstraat). Na inbeslagname en verkaveling van domein en kloostergebouwen, in 1798 verkocht en toegewezen aan Benoit Marcelis.

Volgens F. A. Lefever aanvankelijk pand van twee bouwlagen onder zadeldak, met gevels in bak- en zandsteenstijl en spitsboogvormige vensteropeningen, laatstgenoemd tijdens aanpassing tot woongelegenheden eind 18de eeuw gedeeltelijk gedicht, waarna gewijzigde gevelordonnantie. Ombouw tot twee afzonderlijke huizen in 1832, respectievelijk met enkel- en dubbelhuisopstand, met twee bouwlagen en vier en vijf traveeën onder zadeldak, onder leiding van architect P. Verheyden, waarna vergroting van het bouwvolume door middel van oostelijke uitbreiding midden 19de eeuw. Volgens bouwvergunningen van 1884 en 1889 vervolgens verbouwing tot vijf wooneenheden, met name opsplitsing van het zuidelijke deel in twee enkelhuizen (huidige nummers 11 en 12), met respectievelijk twee en drie traveeën én verbouwing van het noordelijke deel tot drie woningen (huidige nummers 13, 14 en 15).

Heden vijf rijhuizen met twee bouwlagen en in totaal tien traveeën onder zadeldak met onregelmatige daknokhoogte (nok parallel aan de straat), in kern daterend van de 16de eeuw, met voornamelijk 19de-eeuwse verbouwings- en aanpassingswerken. Bepleisterde en wit beschilderde lijstgevel met licht geknikte gevelwand en afgeschuinde sokkel, onder doorlopende kroonlijst op tandlijst met klossen.

Rechthoekige vensters, deuren en poorttoegangen, met gewijzigde ordonnantie in de 20ste eeuw ter hoogte van de gelijkvloerse verdieping; vensters van eerste verdieping in geriemde stucomlijstingen met siersluitstenen en bewaarde 19de-eeuwse balkons.