Voormalige kunstmatige roterij, volgens het kadaster gebouwd in 1936 door vlashandelaar Achille Vanderheeden. In 1940 wordt de kunstmatige roterij vergroot tot "vlasfabriek" in opdracht van vlashandelaar Adeloon Vanderheeden; bouw van een zwingelarij tegen de achtergevel. In 1941 heeft het bedrijf een totale rootcapaciteit van 160 m³ en omvat het een warmwaterroterij met vijf rootkamers en een zwingelarij met negen zwingelmolens en één zwingelturbine. De roterij wordt in 1991 herbestemd als woning door architect Jan Maes uit Oostrozebeke (latere inrichting met winkel en als architectenwoning). Op de gelijkvloerse verdieping worden de garage, tuin- en fietsberging, mazouttank en stookplaats, vestiaire en inkom ondergebracht; op de verdieping bevinden zich de eetruimte, keuken, zitruimte, speelhoek, bureau, badkamer en slaapkamer.

Aan de straatkant gelegen voormalige roterij, opgetrokken in baksteen en beton onder platte bedaking en thans voorzien van aluminium ramen. Zes voormalige rootkamers met daarboven oorspronkelijk een warm- en koudwaterbak. Rootkamers telkens voorzien van een kijkgat; sierdeuren in plaats van de oorspronkelijke deuren (gegalvaniseerd). Betonnen stookplaats.

Achtergelegen voormalige bakstenen zwingelarij met platte betonnen bedaking en aluminium ramen.