Gelegen langs de Rijselseweg, tegenover huisnummer 152, op ongeveer 800 meter ten zuiden van 'Shrapnel Corner' (spoorwegovergang) en op circa twee kilometer ten westen van Zillebeke, in een vrij vlakke en landelijke omgeving. 

Historische achtergrond

Het kasteel Rosendael werd door de Britten ook wel eens 'Bedford House' of 'Woodcote House' genoemd. Het was een landhuis gelegen in een park met bomen en met een walgracht omgeven. De site viel tijdens de Eerste Wereldoorlog nooit in vijandelijke handen, maar het landhuis en de bomen raakten nagenoeg volledig vernield. Het landhuis werd gebruikt door medische posten ('field ambulances'), maar ook als hoofdkwartier voor brigades of andere eenheden.

Op het domein ontstonden verschillende kleine begraafplaatsen. Ten tijde van de wapenstilstand waren er vijf 'enclosures'. De graven van 'Enclosure No 1' werden na de wapenstilstand overgebracht naar 'White House Cemetery' (Sint-Jan), die van 'Enclosure No 5' naar 'Aeroplane Cemetery'.

'Enclosure No 2' werd gestart in december 1915 en gebruikt tot oktober 1918. Na de wapenstilstand werden nog eens 437 graven toegevoegd, bijna allemaal afkomstig van 'Ecole de Bienfaisance' (Ieper) en 'Asylum British Cemetery' (Ieper). 'Enclosure No 3', het kleinste perk, werd gebruikt tussen februari 1915 tot december 1916. De bijzettingen tussen augustus en oktober 1915 werden grotendeels uitgevoerd door de 17de divisie. Een graf van een Belgische militair, die in maart 1915 omkwam, werd naderhand verwijderd. 'Enclosure No 4', de grootste begraafplaats, werd tussen juni 1916 en februari 1918 gebruikt, vooral door de '47th (London) Division'. Na de wapenstilstand werden er 3.324 graven toegevoegd, afkomstig uit kleinere begraafplaatsen of uit de omliggende slagvelden. Enkele graven in perken VII, VIII en XV werden collectief geïdentificeerd, waardoor op hun grafzerk te lezen staat 'Buried near this spot'. 'Enclosure n° 6' werd in de jaren 1930 aangelegd met teruggevonden stoffelijke overschotten uit de 'Ypres Salient'. Er liggen ook militaire slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog begraven. Deze kwamen om tijdens de verdediging van het kanaal Ieper-Komen eind mei 1940. Dit perk ligt op het hoger gelegen westelijke deel van de begraafplaats. 

Volgende begraafplaatsen werden ontruimd en naar Bedford House Cemetery overgebracht :

• Asylum British Cemetery (Ieper) Deze begraafplaats was oorspronkelijk gelegen op de gronden van de Heilig Hart-instelling voor geesteszieken langs de Poperingseweg. De instelling werd gebruikt door medische posten en gevechtseenheden tussen februari 1915 en november 1917. Er lagen 265 militairen van het Verenigd Koninkrijk, 9 Canadezen, 7 Australiërs en 2 van het British West Indies Regiment.
• Boesinghe French Cemetery N° 2 (Boezinge) Op deze Franse militaire begraafplaats lag 1 militair uit het Verenigd Koninkrijk. De begraafplaats lag net ten zuiden van Bard Cottage.
• Droogenbroodhoek German Cemetery (Moorslede) Deze Duitse militaire begraafplaats bevatte ook 2 graven van militairen uit het Verenigd Koninkrijk die omkwamen in oktober 1914.
• Ecole de Bienfaisance Cemetery (Ieper) Deze begraafplaats lag oorspronkelijk op de terreinen van de instelling voor gerechtskinderen langs de Poperingseweg. De gebouwen werden door medische posten ('Field Ambulances') gebruikt van 1915 tot het najaar van 1917. Er lagen 133 militairen van het Verenigd Koninkrijk, 3 Canadezen, 3 Australiërs en 1 van het British West Indies Regiment.
• Kerkhove Churchyard Op deze begraafplaats lagen 5 militairen van het Verenigd Koninkrijk die omkwamen in oktober-november 1918 en 7 Duitsers
• Poelcapelle German Cemetery N° 4 (Poelkapelle) Deze begraafplaats lag tussen Langemark en de Brugseweg (Sint-Juliaan - Poelkapelle). Er lagen 52 militairen van het Verenigd Koninkrijk die omkwamen in 1914 en 1916.
• Zonnebeke British Cemeteries N° 1 en N° 3 Deze begraafplaatsen lagen respectievelijk ten zuiden en ten noorden van de weg Zonnebeke - Broodseinde. Zonnebeke werd door de Duitsers veroverd op 22 oktober 1914, door de Fransen heroverd de dag erop, geëvacueerd in mei 1915, door de Britten heroverd op 26 september 1917, opnieuw geëvacueerd in april 1918 en uiteindelijk door de Belgen heroverd op 28 september 1918. De Duitsers legden 4 Britse begraafplaatsen aan langs de weg Zonnebeke - Broodseinde. N° 1 bevatte de resten van 31 militairen van het Verenigd Koninkrijk (vooral van het '2nd East Surrey') die stierven in april 1915. Op N° 3 lagen 69 doden van april-mei 1915.

Op de 27 perken zouden volgens het huidige register 5.141 doden uit de Eerste Wereldoorlog begraven liggen, waarvan er 3.011 niet geïdentificeerd konden worden. Het zou gaan om 4.422 doden uit het Verenigd Koninkrijk (waarvan er 2.662 niet geïdentificeerd konden worden), 249 Australiërs (waarvan 127 niet geïdentificeerd), 390 Canadezen (waarvan 172 niet geïdentificeerd), 21 Indiërs (waarvan 13 niet geïdentificeerd), 36 Nieuw-Zeelanders (waarvan 19 niet geïdentificeerd), 21 Zuid-Afrikanen (waarvan 18 niet geïdentificeerd) en één geïdentificeerde en één onbekende Duitser. Er liggen eveneens nog 69 Britse doden uit de Tweede Wereldoorlog begraven, waarvan er drie niet geïdentificeerd konden worden. Rond de 'Stone of Remembrance' staan er 45 'special memorials': 20 voor mannen waarvan aangenomen wordt dat ze zich onder de naamloze graven bevinden en 25 voor mannen, die oorspronkelijk op een andere begraafplaats begraven lagen, maar wiens graf door artillerievuur vernietigd werd. Deze 25 militairen worden eveneens herdacht op een 'Duhallow Block'. In 'Enclosure No 2' staan eveneens 2 'special memorials' voor graven die op andere begraafplaatsen vernietigd werden. Er ligt één dode, die werd terechtgesteld in oktober 1917.

De begraafplaats werd ontworpen door W.C. Von Berg en is in feite een samenvoeging van meerdere 'enclosures', aangevuld met doden uit de omliggende slagvelden en kleinere begraafplaatsen.

Beschrijving

Uitgestrekte, laag ommuurde Britse militaire begraafplaats, met een oppervlakte van circa 25.765m² en onregelmatig grondplan, aangelegd in verschillende niveaus.

De toegang wordt gevormd door een tweeledig smeedijzeren hek, bevestigd aan de witte pijlers. Hier bevinden zich de landplaten. Het perk aan straatzijde, 'Enclosure No 6', wordt omgeven door een brede gracht en bevat vrij regelmatig aangelegde rijen met witte grafstenen. Hier bevinden zich de restanten van het vroegere kasteel. 'Enclosure No 2' is een langwerpig gedeelte van de begraafplaats met vrij onregelmatig geschikte grafstenen . Het 'Cross of Sacrifice' (type B), geplaatst op een rond podium (met registerkastje), vormt het verbindingspunt tussen 'Enclosure No 2' en de meer oostelijk gelegen perken van de begraafplaats. Het 'Cross of Sacrifice' wordt verbonden met de 'Stone of Remembrance' via een brede graslaan in 'Enclosure No 4', met links en rechts een rond paviljoen uit witte natuursteen in de vorm van een ciborium met twaalf slanke Dorische zuilen en een ronde koepel boven op het hoofdgestel, met gebogen zitbank. Via een stenen brugje over de gracht kan 'Enclosure No 3' bereikt worden, het kleinste deel van de begraafplaats met onregelmatig verspreide grafstenen. Hier staat een vierkant dienstgebouw uit donkere natuursteen, afgedekt met een piramidevormig dak bekroond met een stenen bol. Het geheel wordt getooid met onder meer zuilvormige taxussen, ginkgo biloba's, paardenkastanjes en zilverberken.