Bovenslag watermolen, korenmolen, gedateerd vóór 1280. Metalen bovenslagrad voert 3 steenkoppels aan, met haverpletter.

Rufferdinge werd al beschreven in de 13de eeuw. In 1416 werd de molen Brabants bezit. Tot hij in de 16de eeuw vernield werd in de godsdienstoorlogen, kende de molen verschillende eigenaars. In 1635 werd de molen gerestaureerd door de huurder Gilles Everaerts. Nadien veranderde hij nog een aantal keren van eigenaar. De watermolen heeft gedraaid tot in 1966. In 1973 werd hij door juffrouw Marie Thérèse van de Weyer verkocht aan de toenmalige provincie Brabant. Het molengebouw werd gerestaureerd en ingehuldigd op 6 september 1985 als Provinciaal Trefcentrum Rufferdinge.

De molen is een watermolen van het bovenslagtype. Het stuw- of spaarbekken wordt nu, in tegenstelling met vroeger, kunstmatig met water bevoorraad. Het water wordt nu vanuit de 3 meter lager liggende Molenbeek opgepompt naar het spaarbekken. Het ijzeren molenrad heeft een diameter van 4 meter en is 1,62 meter breed.

Het interieur van de molen bestaat uit een gelijkvloers en twee verdiepingen. Naast de steenzolder (nu tentoonstellingsruimte), bevindt zich een hijsinstallatie met gaffelwiel voor het ophalen der zakken met kleine laaddeur met typisch luikapje. De twee voorste maalstoelen voor gewoon koren, wat door pijpen naar de maalvloer wordt gebracht. De achterste maalstoel staat naast de builder die het tarwegemaal via een elevator ontvangt en 5 soorten meel produceert. Naast de builder staat een cilindermolen voorzien van een grote houten trechter. Deze haverpletmolen werd gebouwd in 1883 en is van een zeldzaam type. Naast de muur op de wateras bevindt zich een houten wiel dat in rotatie werd gebracht en een reeks batterijen via een generator kon laden. Zo werd er voor verlichting gezorgd voor de molen en villa. Rond 1900 kon de molen ook draaien door een elektrische motor. Naast het molengebouw staat er ook nog een molenaarswoning. Deze voormalige villa "van de Weyer" werd tussen 1872 en 1877 gebouwd door Victor Roskam en Charles van de Weyer. Op 17 juni 2000 werd dit herenhuis door de provincie Vlaams-Brabant met een balie infotoerisme en diverse vergaderzalen officieel opengesteld voor het publiek. In de loop van mei 2004 verkocht de provincie het herenhuis echter aan de Regie der Gebouwen die er het vredegerecht van Landen zou huisvesten op 30 september 2004.