Het klooster van Sint-Lievens-Esse werd opgericht omstreeks 1870 in neogotische stijl nabij de Sint-Livinuskapel. De koppeling aan een schooltje maakt duidelijk dat de eerste bekommernis het verschaffen van onderwijs aan de lokale kinderen was. Tussen 1870 en 1915 werd het klooster en de school in verschillende fases uitgebouwd tot zijn huidige configuratie.

De structuur van het klooster is bijzonder eenvoudig. De kamers volgen elkaar op zonder gangen. Centraal in het klooster een gang/hal met verborgen achter een deur de trap naar de bovenverdieping. Een deur aan de kant Zonneveld verschafte vermoedelijk toegang tot de klassen. De eerste uitbreiding zorgde voor één centrale gang (pandgang) welke klooster en klaslokalen bediende. De kapel werd volwaardig als cultusruimte uitgebouwd. Latere uitbreidingen en aanpassingen leidden tot vijf eenvoudige klassen toegankelijk via gangen. Het klooster behield naar de straat toe zijn typisch besloten karakter met de muur langs de straatzijde. De verdiepte vlakken tussen lisenen kunnen het ‘oninneembare-burcht’-gevoel niet uitwissen.

Het klooster- en schoolinterieur bleef nagenoeg intact bewaard. In de kapel bleef achter de recentere verflaag nog de oorspronkelijke neogotische beschildering bewaard met IHS-patroon en ‘M’ in een vierlob. In de cellen en andere kamers bleven de schouwmantels bewaard.