Recent gerenoveerd plantsoen, door de mijn aangelegd ten westen van de Kool­mijnl­aan als voorplein en kern van een tuin­wijk uit 1927. Het be­boomd en architecturaal uitgewerkt plein vormt de toe­gang tot en de kern van de tuin­wijk, ligt tegen­over de mijn en heeft zijn lengte-as loodre­cht op de Kool­mijn­aan.

De ingang tot het plein is vanaf de laan duidel­ijk gedefi­ni­eerd door twee lage zitmu­ren van baksteen met een deksteen van blauwe hard­steen, waar­van het kwart­rond en con­caaf beloop vertrekt aan de Kool­mijn­aan en eindigt aan het plein op twee zware, vier­kan­te pijl­ers met sokkel en uitge­werk­te, gepro­fileerde bekro­ning van hard­ste­en. Deze muurtjes bakenen een voor­plein af met recent geplante bomen en in de klinker­verhar­ding uitge­spaarde bloem­perken.

Een con­vexe ­te­gen­boog op het plein zelf biedt er ant­woord op, en definieert de toegang tot het cen­trale plant­soen. De te­genboog heeft eveneens lage bakstenen zitmuurtjes met hard­stenen dekstenen en pila­sters in de hoeken. Recent is het oppervlak ingevuld met blauwe hardsteen en twee hoge, slanke en gepunte hardstenen pijlers duiden de toegang tot het kioskplein aan.

De rijweg loopt tussen de voor­tui­nen van de huizen en het cen­traal ­ plant­soen, dat afgeboord is met Japan­se sier­kers (Prunus serrulata) in plantvakken met haagjes van haagliguster (Ligustrum ovalifo­lium). Van de centrale muziekkiosk in een kring van bomen waaieren brede wandelpaden in rode steenslag in alle richtingen uit en de grasperken zijn om­haagd met haagligus­ter. De achthoekige kiosk is opgetrokken op een bak­stenen sokkel met gece­men­teerde plint en spie­gels; de rieten bedaking, gedra­gen door acht knoes­tige ­ boom­stammen van ge­schilderde cement, ver­bon­den met dito takhout als balu­strade, geven het een pitto­reske uitstraling.

Het tuinwijkkarakter van het plantsoen is ­nog prominent aanwe­zig dankzij het consistent gebruik van bak­stenen muren en ­ hagen van haagliguster (Ligustrum ovalifolium) ter definië­ring en be­gren­zing van rijweg, plant­soen en privétui­nen.

Deze voor­tuin­tjes bij de gekop­pel­de wonin­gen in neot­ra­ditio­nele stijl, naar voor­studies van ar­chitec­ten P. Lohest en A. Blomme in 1927-29, dragen sterk bij tot het karakter van het plein. Lage bak­ste­nen muren dienen als kering voor de licht ver­hoog­de voor­tuinen en geven de onderl­inge schei­ding tussen de voortui­nen aan en baksteen is ook gebruikt voor de bestrating van het pad naar de voor­deur. Langs de noord- en zuid­zijde, in het ver­lengde van de voorge­vels, geven rond­boog­poor­tjes in borst­hoge bak­ste­nen muren toegang tot een ach­tergele­gen open por­taal met twee ge­schil­derde houten hekjes naar de achtertuinen. Elders vindt men dito hek­jes met gemet­selde pijl­ers tussen ha­gen van haagliguster in het verlengde van de voortui­nen.

Op de korte westzijde van het plein ligt de ter­ras­sen­ tuin bij het Casi­no uit 1929, van architect A. Blom­me en ten noorden van het Casino, een ommuurde en met haagliguster omhaagde publieke tuin, met oude, mooi ingeplante fiet­senstalling. Aan de bui­ten­zijde een rij gewone platanen (Platanus x hispanica).

Bomen (opname juli 1996)
(Het cijfer in vet geeft de stamomtrek in centimeter weer. De omtrek wordt standaard gemeten op 150cm hoogte.)

• Gewone esdoorn met purperrode bladonderkant (Acer pseudoplatanus 'Pur­pu­reum') 188
• Zilveresdoorn met ingesneden blad (Acer sac­cha­ri­num 'Laci­nia­tum') 279
• Witte paardekastanje (Aescu­lus hippo­cas­ta­num) 213
• Es Fraxinus xan­thoxy­loides (?) 114
• Gewone platanen (Platanus x hispanica) 165-180