Ommuurd kerkhof met 19de-eeuws gietijzeren poorthek.

De op een hoogte ingeplante dorpskerk bezit op het Primitief kadasterplan van 1809 aan de zuidzijde een bron, die zoals de kerk aan Sint Agatha gewijd is en die door een vloedgracht verbonden is met de nabijgelegen Herkebeek. Het kerkhof heeft een recent gerestaureerde hoge bakstenen keermuur uit de bouwtijd van het schip en de toren, die in 1861-1865 werden vernieuwd. Aan de zuidzijde, waar het niveauverschil veel steiler is, werd de kerkhofmuur later (eerste helft 20ste eeuw) deels heropgebouwd met breukstenen.

Het ingangshek, van smeedijzer en met neogotische invloed in de vormgeving, heeft vierkant stijl- en regelwerk, ronde onderspijltjes en spijlen met klimmend beloop naar de spits van de boog die de stijlen met de makelaar verbindt. Een kruis bekroont de makelaar. De hekpijlers zijn vierkante monolieten van blauwe hardsteen met invloed van het neoclassicisme in de vormgeving van de deksteen. De smeedijzeren handgreep van de vroegere dubbele trap met pui bleef bewaard, maar de trappen zelf verdwenen bij de verbreding en uitdieping van de straat; ze werden vervangen door achteruit gelegen bakstenen trappen op het kerkhof.