Bij de moestuin van een semi-gesloten hoeve bevindt zich een afsluitingshaag, in hoofdzaak bestaande uit meidoorn en met al dan niet natuurlijke bijmengingen van haagbeuk, gewone liguster, aalbes, kruisbes, vlier, sering en olm. Hier in de streek prefereerde men van oudsher het gebruik van olm omdat deze soort aan de basis een zeer dichte vertakking maakt.

Het betreft hier een zéér oude scheerhaag bedoeld om indringing te voorkomen en om te verhinderen dat de dieren, met name het kleinvee op het erf, zouden uitbreken. De hoeve met erf ontstond op het einde van de 18de eeuw en is zichtbaar op verschillende historische kaarten. De haag aan de straatzijde wordt voor het eerst afgebeeld op de topografische kaart uit 1933.