erfgoedobject

Elektrische centrale van de mijn

bouwkundig element
ID
1218
URI
https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/1218
Dit erfgoedobject heeft geen erfgoedwaarde meer. De erfgoedwaarden waarom we het object opnamen in de inventaris, zijn niet meer aanwezig, bijvoorbeeld door verbouwing of sloop.

Beschrijving

Gebouwd circa 1934 vervangt ze de in 1930 afgebroken eerste elektrische centrale van 1911. Ze wordt gebouwd op circa 400 meter ten noordoosten van de afdiepingstorens, nabij de Zuid-Willemsvaart, zodat koeltorens overbodig zijn, gezien de afkoelingsmogelijkheden van de vaart.

Circa 1937 draait de nieuwe centrale proef. Vlak na de Tweede Wereldoorlog en in 1952 wordt ze opgedreven met nieuwe ketels en generatrices tot circa 72.000 kilowatt (15.000 in 1928). In 1955 wordt ze verbonden met de andere elektrische centrales en geëxploiteerd door de U.CE.C via een verbindingspunt van 150 K.U.

Een ruime, rechthoekige constructie van baksteen, waarvan de gevels door middel van smalle, verticale vensterregisters vrijwel volledig zijn opengewerkt. Betonnen afwerking voor omlijstingen en lijsten.


Bron: SCHLUSMANS F. 1996: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kantons Bilzen - Maasmechelen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n3, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Relaties

  • Is deel van
    Steenkoolmijn van Eisden


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Elektrische centrale van de mijn [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/1218 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.