Gemeente van 399 hectare en 790 inwoners (1972; 1877: 785 inwoners), begrensd door Eksaarde (ten noorden) en Lokeren (ten oosten, ten zuiden en ten westen). Door zijn ligging aan de rivier de Durme kende de plaats reeds in de Gallo-Romeinse periode bewoningskernen. Sinds de 12de eeuw bezit deze kleine gemeenschap een eigen parochiekerk, vermoedelijk mede door toedoen van de graven van Vlaanderen die ter plekke een land- of jachtslot bezaten (thans volkomen verdwenen). Tot in 1794 waren Daknam en Lokeren bestuurlijk en rechtelijk verenigd. De spoorweg Lokeren-Zelzate, aangelegd in 1866 ontsloot gedeeltelijk deze gemeente.

Stemmig rechthoekig dorpsplein met aan de zuidzijde het romaans kruiskerkje met bijhorende gewitte kerkfhofmuur en pui; aan de andere zijden homogene bebouwing met twee bouwlagen. De dichte begroeiing voegt de dimensie rust toe.