Gelegen tussen Jan Van Rijswijcklaan en Boomse Steenweg in de zogenaamd "Tentoonstellingswijk". Voorheen zogenaamd "Koloniënlaan", aangelegd bij de voorbereiding van de Wereldtentoonstelling van Koloniën, Zeevaart en Vlaamse Kunst van 1930. In 1968 werden de oude straatnaam gewijzigd in Camille Huysmanslaan naar de gelijknamige filoloog, publicist en politicus (1871-1968). Brede laan met beplante middenbermen en rijvakken aan weerzij. Bij het begin van de straat, nabij de Jan Van Rijswijcklaan, bronzen torso op sokkel van arduin, zogenaamd "Schrijden" door Karl Hartung, 1958. De Camille Huysmanslaan vormt de middenas van het vroegere tentoonstellingsterrein en van de huidige "Tentoonstellingswijk". Het volledig plan van aanleg, reeds opgemaakt in 1912 door ir. R. Lemeunier, werd pas in 1933 onder leiding van ir. A. Roelandts gerealiseerd. Voor de opbouw werd in grote mate rekening gehouden met bestaande plannen van aanleg zodat de plattegrond van de tentoonstelling in grote mate overeenstemt met het huidige stratenplan.

De bebouwing moest kaderen in een totaalconcept met harmonisch, eenvormig en modern karakter. De kopers van bouwgrond verplichtten zich ertoe binnen de twaalf maanden na aankoop een woning te bouwen. Een minimum hoogte van 10 m werd opgelegd en een maximum van drie bouwlagen. Voor de gevelbekleding werd ruwe handgevormde gevelsteen gekozen, voor de achtergevels rode, niet bepleisterde baksteen. Industriële vestingen en handelsnederzettingen waren niet toegelaten en de integratie van het bestaande groenbestand werd vooropgesteld. Bij gebrek aan voldoende inventieve soepelheid enerzijds bijvoorbeeld om door samenvoegen van meerdere kavels goede architecturale gehelen te kunnen realiseren en door het niet plichtsbewust opvolgen der vooropgezette principes door de bevoegde ambtenaren anderzijds - de stadskas was leeg en mits de nodige steekpenningen werden heel wat onregelmatigheden oogluikend toegelaten - werd het beoogde "homogene" effect niet bereikt.

Een aantal architecten bouwden echter wel in "de stijl" zoals die aanvankelijk was bedoeld. E. Van Steenbergen ontwierp een merkwaardig complex van zes gebouwen rekening houdend met de aanwezige beukebomen, tussen Camille Huysmanslaan - Volhardingsstraat - Serigiersstraat; G. Brosens groepeerde vijf eigenaars voor wie hij een eenheidsbebouwing opzette op de hoek van Camille Huysmanslaan en Volhardingsstraat; P. Smekens realiseerde een uniforme gevelwand van vijf woningen aan de Pol De Monstraat.