Voor zijn jongere zus Paula en haar echtgenoot Rik De Roover, een onderwijzer van beroep, ontwerpt architect Renaat Braem begin 1954 een rijwoning in een nieuwe verkaveling nabij de luchthaven van Deurne. Het programma moet niet alleen huisvesting bieden aan het gezin met vijf kinderen maar ook aan zijn inwonende vader, Antoon Braem, en dit binnen de normen van de wet-De Taeye. Een ruime woonkamer en vier slaapkamers worden vooropgesteld voor het gezin, en een woonslaapkamer met keuken voor de vader. Braem dient daarbij rekening te houden met een beperkt budget, maar krijgt verder de vrije hand in zover 'modern' geen synoniem is van 'peperduur'. Om met de drie geplande bouwlagen binnen de toegelaten bouwhoogte te blijven, is het aanvankelijk zijn bedoeling de benedenverdieping 50 cm onder het straatpeil te brengen, wat echter niet wordt toegestaan. Ondanks het verkrijgen van een bouwvergunning in juli 1954, gaat de bouw pas begin 1955 van start, om nog in hetzelfde jaar te worden voltooid.

Braem ontwerpt een sobere en praktische bel-etagewoning, met een L-vormige plattegrond en een centraal, dwars geplaatst trappenhuis, zonder zich aan ruimtelijke of constructieve experimenten te wagen. De begane grond omvat de hal, de garage, een wasplaats en bergruimten. Op de bel-etage nemen de keuken en de slaapkamer van de ouders de straatzijde in, en de woonkamer met buitentrap de tuinzijde. De kinderkamers, de badkamer en de studio van vader bevinden zich op de tweede verdieping. Voor de voorgevel overweegt hij in eerste instantie een betonskelet in reliëf, maar hij kiest uiteindelijk voor een volkomen vlak gevelparement in geelkleurige baksteen, met houten blokramen en een door het bouwreglement opgelegde kroonlijst. Naar analogie van de woning Hendrickx in Berchem wordt de gevelordonnantie uitgepuurd tot een beheerste, geometrische vlakverdeling met contrasterende kleuraccenten in wit, blauw en rood voor het schrijnwerk. De lage benedenbouw krijgt daarbij een opvallend verticale geleding, met alternerend open en gesloten stroken zowel in het schrijn- als het metselwerk. Dit schema, dat aan de gevels een abstracte grafische kwaliteit verleent, zal Braem in de latere jaren 1950 verder verfijnen. Eind 1955 tekent hij nog een ontwerp voor de keukeninrichting van vader, met kleuraccenten in de primaire kleuren rood, geel, blauw, wit en zwart, zoals de keuken van zijn eigen woning.