Geografisch thema

Prinsenhoflaan

ID
8223
URI
https://id.erfgoed.net/themas/8223

Beschrijving

Aangelegd in 1935 op de plaats van de voormalige stadsomwalling De straat ontleent haar naam aan het hier gelegen Prinsenhof, een jachtpaviljoen van de prins-bisschop van Luik.

Oorspronkelijk lag hier een goed dat aangeduid werd als ’s heren hof of ’s heren hoeve (1343), de verblijfplaats van de graven van Loon in Maaseik, en in 1354 vermeld wordt als het Grevenhuis; mogelijk duidt deze naamwijziging op het feit dat de oorspronkelijke hoeve in deze periode werd vervangen door een grafelijke burcht; in 1373 wordt inderdaad het castrum de Eyke vermeld, waarop een kastelein verbleef. Deze burcht werd in het vierde kwart van de 14de eeuw ten minste tweemaal versterkt. Voor het overige weet men niets over zijn uitzicht, behalve dat hij een toren had die in 1434 door een rukwind werd omvergeblazen. De burcht werd circa 1469 op last van Karel de Stoute gesloopt. Het terrein bleef eigendom van de prins-bisschop van Luik, als opvolger van de graaf van Loon. Het werd vanaf 1583 verpacht aan de stad.

In 1753 bouwde prins-bisschop Jean-Théodore de Bavière op dit terrein een buitenverblijf/jachtpaviljoen, naar ontwerp van architect J.J. Couven (Aken), het zogenaamde Prinsenhof (eerste vermelding in 1758), waar de prins ieder jaar in het jachtseizoen een paar weken doorbracht; het kasteel was met een tunnel en een poort onder de wal verbonden met de lusthof of plantagie, die buiten de wallen lag. Het werd door zijn opvolgers verwaarloosd en werd bouwvallig. Onder het Frans bewind werd het als nationaal domein verkocht aan advocaat Smits, die het helemaal liet verkrotten; zijn erfgenamen verkochten de ruïne aan Lambert Paumen, die het in 1818 liet slopen en de bouwmaterialen verkocht.

  • BOONEN M., Huisnamen te Maaseik, 1980, p. 70.
  • BOONEN M., Enkele Maaseiker plaatsnamen , (Maaslandse sprokkelingen. Nova Series, 18, 1977, 11-12).
  • BOONEN M. in: Maaseik. Ontstaan en groei van een grensstad, Antwerpen, 1994, 210-229.
  • COENEN J., Het prinshof te Maaseik, (Limburg, 7, 1925-26, p. 58-63; 82-90; 132-139).
  • JANSSEN R. in: Maaseik. Ontstaan en groei van een grensstad, Antwerpen, 1994, p. 282.
  • MERSCH G. in: Maaseik. Ontstaan en groei van een grensstad, Antwerpen, 1994, p. 79-95.
  • SANGERS W., Het "Princelyck Hof" te Maaseik een verdwenen monument, in Gedenkboek aangeboden door de Generale Bankmaatschappij bij gelegenheid van de inhuldiging van de nieuwbouw van het agentschap Maaseik, Maaseik, 1977, p. 39-40.
  • SCHEPERS L., Het Prinsenhof van Maaseik, (De Maaseikenaar, 6, (2), 1975, p. 13-19).
  • S.N., Johann Joseph Couven. Een Akens architect uit de 18de eeuw, werkzaam tussen Rijn en Maas, Kunst en Oudheden in Limburg; 27, Borgloon, 1985, p. 25; 53-54.
  • VAN WIJCK T., Het Prinsenhof van Maaseik, (De Maaseikenaar, 6, (3), 1975, p. 13).

Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Relaties

  • Omvat
    Neoclassicistisch herenhuis

  • Is deel van
    Maaseik


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Prinsenhoflaan [online], https://id.erfgoed.net/themas/8223 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.