Gelegen in de wijk Zurenborg tussen Lange Altaarstraat en Plantin en Moretuslei. Geopend in 1884. Tot in 1912 lag een gedeelte van deze straat op het grondgebied van de gemeente Berchem.

Bebouwing met burgerhuizen, circa 1890-1900, onder te brengen in verschillende categorieën, die duidelijk als eenheidsbebouwing zijn opgezet. De volledige oostelijke zijde en een deel van de westelijke zijde tussen Lange Altaar- en Schorpioenstraat met eerder kleine huizen van twee tot drie traveeën en twee bouwlagen; rijhuizen van het enkelhuistype met vlakke, bepleisterde, beschilderde lijstgevel en gedifferentieerd neoclassicistisch decor voorzien van schijnvoegen of -bossages, lijstwerk, frontons, waterlijsten en stucwerkpanelen.

De huisnummers 6 tot 36 vormen een eenheidsbebouwing van per twee gebouwde woningen volgens repeterend schema met kleine varianten, gebouwd in 1897 en 1898 naar ontwerp van E. Dieltiëns; de huisnummers 42-44 en het hoekhuis Tweelingenstraat huisnummer 1 met neomoorse invloed maken deel uit van een groepsbebouwing naar ontwerp van J. Bascourt, van 1894; de huisnummers 46 tot 64 werden in 1892 als één geheel ontworpen door J.P. Bilmeyer en J. Van Riel; ook de huisnummers 66-68-70 zijn opgevat als één geheel. Bedoeling van deze eenheidsbebouwing is een monumentaal effect te realiseren. Mogelijk om de monotonie van het neoclassicistische geveltype te doorbreken werden regelmatig neo-Vlaamserenaissance-gevels ingevoegd (de huisnummers; 11, 33, 41, 49, 48, 62, 74, 80, 86).

Aan westelijke zijde, tussen Schorpioenstraat en Plantin en Moretuslei: burgerhuizen van het enkelhuistype, drie traveeën en drie bouwlagen, voornamelijk met gekleurde bakstenen lijstgevel, afgewisseld met enkele natuurstenen parementen, in eclectische stijl met neoclassicistische en art-nouveau-reminiscenties. De huisnummers 55-57-59, 61-63-65, 75-77-79 werden in groep gebouwd.