Beschermd cultuurhistorisch landschap

Scheldeschorren nabij Moerzeke-Kastel

Beschermd cultuurhistorisch landschap van tot heden

ID
9247
URI
https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/9247

Besluiten

Scheldeschorren
definitieve wijzigingsbesluiten: 26-11-1984  ID: 11136

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Beschrijving

De Scheldeschorren nabij Moerzeke-Kastel te Moerzeke zijn beschermd als landschap bij besluit van de Vlaamse Executieve van 11 april 1984. Deze bescherming werd gewijzigd bij ministerieel besluit van 26 november 1984.

Bij deze wijziging werd het perceelnummer 1318c vervangen door perceel 1318 (deel), werd het perceelnummer 1318 uit de bescherming geschrapt en werden de perceelnummers 1241 (deel) en 1242 (deel) toegevoegd aan de bescherming.

Het beschermingsdossier motiveert de wetenschappelijke waarde van het beschermde landschap als volgt: “omdat de totale schoroppervlakte in ons land zodanig is verminderd, zijn alle resterende schorren belangrijk om te behouden. Zij hebben een zeer grote geomorfologische en biologische betekenis”.

  • Onroerend Erfgoed Oost-Vlaanderen, Beschermingsdossier DO000722, Scheldeschorren nabij Moerzeke-Kastel (P. Van den Bremt, 1984).


Waarden

De Scheldeschorren nabij Moerzeke-Kastel zijn beschermd als landschap omwille van het algemene belang gevormd door de:

wetenschappelijke waarde

-


Aanduiding van

Is de gedeeltelijke bescherming van

Vlassenbroekse polder en polder van Kastel, Mariekerke en Sint-Amands

Mariekerke (Bornem), Baasrode, Grembergen (Dendermonde), Moerzeke (Hamme), Sint-Amands (Puurs-Sint-Amands)
De polders van Vlassenbroek en Kastel bestaan uit alluviale gronden in een bochtig traject van de Schelde. De Roggeman is een historische Scheldegeul opgevuld met zandig en lemig materiaal. Het gebied ligt op de rand van een oostelijke uitloper van de Vlaamse Vallei met ten westen de stuifzandrug van Grembergen. Vanaf de 13de eeuw werden de broeken ingedijkt en omgezet in vruchtbaar weiland. Op de hoogste delen werden polders ingericht met smalle en langwerpige percelen en een slotennetwerk. Door gebrek aan onderhoud evolueerden de grienden op de schorren naar wilgenhakhoutbosjes. De hooilanden werden in veel gevallen opnieuw rietvelden. In Vlassenbroek en Sint-Amands is het oorspronkelijk karakter van de bebouwing nog vrij gaaf bewaard gebleven met de parochiekerken aan de Schelde, de kaaien en de vissershuisjes. Op de Schelde zijn nog enkele historische overzetten actief.


Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.