Beschrijving
Het oorlogsmonument is beschermd als monument.
Waarden
Oorlogsmonument Eerste Wereldoorlog voor de gesneuvelden en burgerlijke slachtoffers van Ertvelde is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
Onthulling van het monument in 1925 als nagedachtenis van de oorlogsslachtoffers 1914-1918 in Ertvelde. Aanvankelijk naast de kerk, later verplaatst naar straatzijde en gedraaid.
Door haar ligging aan het kanaal Gent-Terneuzen en als grensgemeente deeluitmakend van de Duitse bunkerlinie of "Hollandstellung" hadden Ertvelde en de omliggende gemeenten van de kanaalzone het zwaar te verduren, vooral bij het bevrijdingsoffensief. artistieke waarde
Bovenop een hoge geblokte arduinen sokkel, die op een voetstuk van treden staat, bevindt zich een levensgrote bronzen beeldengroep. Een Mariafiguur (of vredesmaagd), gedrapeerd en met hoofddoek, houdt in haar armen vast een ineengezakte, overleden soldaat, die een sereen gelaat vertoont. Aan de voet van de sokkel een in brons uitgewerkt stilleven van een lauwerkrans met groot palmblad, daaronder een klaroen, een soldatenhoed, een soldatentas, een degen, omhuld door een rozenkrans.
Herdenkingsteken met sterke religieuze en vaderlandslievende symboliek naar ontwerp van de beeldhouwer Aloïs De Beule. Representatieve figuratieve voorstelling en symboliek binnen het oeuvre van beeldhouwer Aloïs De Beule (1961-1935), die heel wat oorlogsmonumenten realiseerde, onder meer te Bassevelde, Doornik, Gavere, Ieper, Merelbeke, Sint-Amandsberg, Sint-Gillis Brussel, Zele.
Aloïs De Beule volgde opleiding aan de Academie van Gent en werkte onder meer in het atelier van Mathias Zens. Hij richtte te Gent een eigen atelier op voor religieuze kunst. Belangrijke medewerkers waren beeldhouwers Oscar Sinea, Geo Verbanck, Louis Du Bar, Leo Sarteel, Modest Van Hecke, Achille Moortgat en Jules Vits. Aloïs De Beule evolueerde van een hoofdzakelijke neogotische kunst naar monumentale realistische expressieve beeldhouwkunst. sociaal-culturele waarde
Als zijnde de materialisatie van het herdenken van een collectief trauma.